-
581.《四民诗其四·商》 宋·范仲淹
尝闻商者云,转货赖斯民。
远近日中合,有无天下均。
上以利吾国,下以藩吾身。
周官有常籍,岂云逐末人。 -
582.《沁园春·再见新正》 元·元好问
再见新正,去岁逐贫,今年逐穷。
算公田二顷,谁如元亮,吴牛十角,未比龟蒙。
面目堪憎,语言无味,五鬼行来此病同。
*盐里,似杨雄寂寞,韩愈龙钟。 -
583.《送人之苍梧》 宋·林逋
侧身南望但依依,片席乘风去似飞。
莫谓苍梧在天末,帝乡看逐白云归。 -
584.《枕屏子》 宋·无名氏
涉历名山,岩峦尽皆游过。
上高坡。
登峻岭,劳神怎么。
道在身,心着物,交加相躲。 -
585.《上平西·这无常》 宋·无名氏
这无常,两个字,最难防。
要来时无处潜藏。
不论老幼,不管贫富与贤良。
不管妻子与儿郎。 -
586.《嫣妇》 宋·梅尧臣
黄金一丸入云端,群贫望逐满长安。
众人为贵嫣不惜,弃掷如泥资弹射。
藏身叶底有能鸣,辜负春风拖雨翮。
不飞上天诉至珍,几人辛勤拣砂石。 -
587.《余居御桥南夜闻妖鸟鸣效昌黍体》 宋·梅尧臣
都城夜半阴云黑,忽闻转毂声咿呦。
尝忆楚乡有妖鸟,一身九首如赘疣。
或时月暗过闾里,缓音低语若有求。
小儿藏头妇灭火,闭门鸡犬不尔留。 -
588.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
589.《姑苏杂咏 吊七姬冢》 明·高启
叠玉连珠弃草根,仙游应逐马嵬魂。
孤坟掩夜香初冷,几帐留春被尚温。
佳丽总伤身薄命,艰危未负主多恩。
争妍无复呈歌舞,寂寂苍苔锁院门。 -
590.《赋得真娘墓送蟾上人之虎丘》 明·高启
色相终坏灭,佳人能久妍。
断碑山寺里,小冢竹林边。
兰叶春风带,苔花莫雨钿。
情留吴苑客,梦逐楚台仙。
高僧方宴坐,身在散花天。 -
591.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。 -
592.《哭临川公》 明·高启
身用已时危,衰残况病欺。
竟成黄犬叹,莫逐白鸥期。
东阁图书散,西园草露垂。
无因奠江上,应负十年知。 -
593.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
594.《京师苦寒》 明·高启
北风怒发浮云昏,积阴惨惨愁乾坤。
龙蛇蟠泥兽入穴,怪石冻裂生皴纹。
临沧观下飞雪满,横江渡口惊涛奔。
空山万木尽立死,未觉阳气回深根。 -
595.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
596.《送懒散先生东归》 宋·晁说之
先生身干若浮查,舌响霜锺激水车。
平生乐逐胡雁起,倏游吴会忽京华。
公卿到门问穷达,未易可置吾齿牙。
今我何事亦青衫,掉头弃掷如泥沙。 -
597.《谢圆机除祟赋》 宋·晁说之
祟鬼当年曾蹔解,赋成今日永嘉祥。
无烦铸鼎图群象,可笑时傩逐毕方。
荡涤辞源能澎濞,诛锄笔阵更光鋩。
此身强健余何事,枉是灵均叹国殇。 -
598.《舟子语》 宋·晁说之
晁子被放逐,四方何所止。
随众到淮口,脱身乱兵里。
长淮岁暮风,舟楫不得舣。
因之狂雨来,青山白浪底。 -
599.《赵德麟书来言黄九闻移命後径游峨嵋慨然有作》 宋·晁说之
蹇产久无赖,相羊忽有期。
野马脱羁日,逐客赐环时。
乡国眼中见,申肘犹云迟。
夫子独不尔,西复到峨嵋。 -
600.《送刑部韩员外同年致仕归华山》 宋·王禹偁
抗表辞乌府,归山鬓未秋。
朝簪还獬豸,尘世谢蜉蝣。
拂袖人生事,县车帝命优。
名光新日历,官占好词头。