-
621.《辛亥孟秋戊子有虹下天绕飞泉山入东谷饮古井》 宋·文同
长虹落天帔,万丈截群岭。
蟠身下深谷,俯首饮古井。
居人莫之指,况复敢引领。
幡然绕空去,云雾变俄顷。 -
622.《遣兴效乐天》 宋·文同
君莫学杨虞卿奉李宗闵,宗闵权势岂能久。
君莫学刘栖楚附李逢吉,逢吉禄位宁长守。
虽然一时身暂好,其奈千古名常丑。
丈夫读书要知道,所信不笃被其诱。 -
623.《友人曾无疑示予真索赞》 宋·周必大
懒逐溪风偶度云,聊同江月戏分身。
谁知郑馹多佳客,也着骀佗一恶人。 -
624.《陪王仙卿登楼》 宋·白玉蟾
身在烟霞缥缈间,此心已学白云閒。
遣怀把酒自酌月,无事捲帘常看山。
老去棋冤休死战,年来诗债逐时还。
于今养鹤多栽竹,缚住时光且驻颜。 -
625.《赠方壶高士》 宋·白玉蟾
蓬莱三山压弱水,鸟飞不尽五云起。
紫麟晓舞丹丘云,白鹿夜啮黄芽蘂。
浩浩神风碧无涯,长空粘水三千里。
中有一洞名方壶,玉颜仙翁不知几。 -
626.《叠字招隐二首》 宋·白玉蟾
逐逐何时知足。
来归山,共种菊。
有松为酒, -
627.《送任山归河东》 宋·蔡襄
风俗忧思深,在昔言汾绛。
之人隐其间,白首甘陋巷。
毕力事诗书,岂特专记诵。
编年作通记,起周迄炎宋。 -
628.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春始识春,春妍都恐属闲身。
能知青帝功夫大,肯逐后生撩乱频。
酒趁嫩醅尝格韵,花承晓露看精神。
大凡尤物难分付,造化从来不负人。 -
629.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春认破春,破春不用苦伤神。
身心自有安存地,草木焉能媚惑人。
此日荣为佗日瘁,今年陈是去年新。
世间忧喜常相逐,多少酒能平得君。 -
630.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
631.《郑彦能求拟江亭诗》 宋·晁补之
亭下流泉三亩隘,谁拟西江晴一派。
桃李佳名闻昔人,此言虽小可喻大。
宁非逐楚憔悴身,当是羊裘傲汉人。
避世墙东王君公,五经纷纶井大春。 -
632.《将行陪贰车观灯》 宋·晁补之
行歌红粉满城欢,犹作常时五马看。
忽忆使君身是客,一时挥泪逐金鞍。 -
633.《拟古六首上鲜于大夫子骏其二东城高且长》 宋·晁补之
东城高且长,下瞰阡与陌。
谷风丽百草,春华纷已白。
良时忽如此,驰景一何逼。
喟彼饭牛诗,终年守寒厄。 -
634.《过襄州留题驿亭》 宋·寇准
沙堤筑处迎丞相,驿吏催时送逐臣。
到了轮他林下客,无荣无辱自由身。 -
635.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
636.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
637.《广鉴大师观上人为灵芝数百众故乞从檀施乞米》 宋·毛滂
灵芝有良田,岁比万户侯。
平生有力耕,以德作耡耰。
不许仓箱丰,但知钵盂秋。
木鱼一呼饭,千屐如水流。 -
638.《隋堤采蕈》 宋·毛滂
老夫少时性豪侈,颇复慨想诸公子。
家徒四壁不自怜,客来笑呼客且止。
牧羊幸得时击鲜,种秫足救瓶罍耻。
萍虀豆粥何足数,红粱雀黍屡登匕。 -
639.《岁寒而春迟闰正月犹有雪三日乃消今日方晴快》 宋·毛滂
东风果来否,雪意不肯消。
初疑寒作威,势猛意反韶。
玲珑开琼花,瑶草亦有苗。
细观如可人,玉立耿高标。 -
640.《次韵子瞻留别三首》 宋·苏辙
公来十日坐东轩,手自披云出朝日。
山川满目竟何有,波浪翻天同一湿。
诸门迭出惊异状,间道怀归终旧壁。
此行十里隔江河,何人更问维摩疾。