-
41.《旅次湘沅有怀灵均》 唐·孟郊
分拙多感激,久游遵长途。
经过湘水源,怀古方踟蹰。
旧称楚灵均,此处殒忠躯。
侧聆故老言,遂得旌贤愚。 -
42.《赠吴丹》 唐·白居易
巧者力苦劳,智者心苦忧。
爱君无巧智,终岁闲悠悠。
尝登御史府,亦佐东诸侯。
手操纠谬简,心运决胜筹。 -
43.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
44.《和微之诗二十三首·和知非》 唐·白居易
因君知非问,诠较天下事。
第一莫若禅,第二无如醉。
禅能泯人我,醉可忘荣悴。
与君次第言,为我少留意。 -
45.《新沐浴》 唐·白居易
形适外无恙,心恬内无忧。
夜来新沐浴,肌发舒且柔。
宽裁夹乌帽,厚絮长白裘。
裘温裹我足,帽暖覆我头。 -
46.《牧陪昭应卢郎中在江西宣州佐今吏部沈公幕罢府…投寄》 唐·杜牧
燕雁下扬州,凉风柳陌愁。
可怜千里梦,还是一年秋。
宛水环朱槛,章江敞碧流。
谬陪吾益友,只事我贤侯。 -
47.《长安春日》 唐·薛逢
穷途日日困泥沙,上苑年年好物华。
荆棘不当车马道,管弦长奏绮罗家。
王孙草上悠扬蝶,少女风前烂熳花。
懒出任从游子笑,入门还是旧生涯。 -
48.《岳阳楼》 唐·江为
倚楼高望极,展转念前途。
晚叶红残楚,秋江碧入吴。
云中来雁急,天末去帆孤。
明月谁同我,悠悠上帝都。 -
49.《海昌望月》 唐·陈陶
何处无今夕,岂期在海头。
贾客不爱月,婵娟闲沧洲。
浩然伤岁华,独望湖边楼。
烟岛青历历,蓝田白悠悠。 -
50.《冬日书怀寄惟真大师》 唐·李中
自别吾师后,风骚道甚孤。
雪霜侵鬓发,音信隔江湖。
扰扰悲时世,悠悠役梦途。
向公期尽节,多病怕倾壶。 -
51.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
52.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
53.《壁上诗二首》 唐·丰干
余自来天台,凡经几万回。
一身如云水,悠悠任去来。
逍遥绝无闹,忘机隆佛道。
世途岐路心,众生多烦恼。 -
54.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
55.《宴柳毅诗》 唐·洞庭龙君
大天苍苍兮大地茫茫,人各有志兮何可思量。
狐神鼠圣兮薄社依墙,雷霆一发兮其孰敢当。
荷贞人兮信义长,令骨肉兮还故乡,永言惭愧兮何时忘。
上天配合兮生死有途,此不当妇兮彼不当夫。 -
56.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
57.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
58.《沁园春(和槐城见寿)》 宋·刘辰翁
成佛生天,自是两途,任祖生先。
看二三大老,依稀吾榜,几多新进,少小齐年。
紫陌相逢,青山独往,倚杖鹤鸣听布泉。
百年里,但儿时难得,老后依然。 -
59.《与陈伯之书》 南北朝·丘迟
迟顿首陈将军足下:无恙,幸甚,幸甚!将军勇冠三军,才为世出,弃燕雀之小志,慕鸿鹄以高翔!昔因机变化,遭遇明主,立功立事,开国称孤。
朱轮华毂,拥旄万里,何其壮也!如何一旦为奔亡之虏,闻鸣镝而股战,对穹庐以屈膝,又何劣邪!寻君去就之际,非有他故,直以不能内审诸己,外受流言,沈迷猖蹶,以至于此。
圣朝赦罪责功,弃瑕录用,推赤心于天下,安反侧于万物。
将军之所知,不假仆一二谈也。 -
60.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。