-
1.《雪中俞仲渊寄诗见怀次韵》 宋·方回
客囊单乏去途悠,欲诣高人未有由。
如许江山明霁雪,与谁诗酒共危楼。
忽惊天外来双鲤,自笑人间寄一鸥。
舟滞楫胶肯予相,官河冰解即乘流。 -
2.《途中》 唐·杨炯
悠悠辞鼎邑,去去指金墉。
途路盈千里,山川亘百重。
风行常有地,云出本多峰。
郁郁园中柳,亭亭山上松。
客心殊不乐,乡泪独无从。 -
3.《途中酬李少府赠别之作》 唐·高适
西上逢节换,东征私自怜。
故人今卧疾,欲别还留连。
举酒临南轩,夕阳满中筵。
宁知江上兴,乃在河梁偏。 -
4.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
5.《春日途中寄故园所亲》 唐·欧阳詹
客路度年华,故园云未返。
悠悠去源水,日日只有远。
始叹秋叶零,又看春草晚。
寄书南飞鸿,相忆剧乡县。 -
6.《途中早发》 唐·刘禹锡
马踏尘上霜,月明江头路。
行人朝气锐,宿鸟相辞去。
流水隔远村,缦山多红树。
悠悠关塞内,往来无闲步。 -
7.《旅次铜山途中先寄温州韩使君》 唐·陈陶
乱山沧海曲,中有横阳道。
束马过铜梁,苕华坐堪老。
鸠鸣高崖裂,熊斗深树倒。
绝壑无坤维,重林失苍昊。 -
8.《途中闻子规》 唐·李中
春残杜宇愁,越客思悠悠。
雨歇孤村里,花飞远水头。
微风声渐咽,高树血应流。
因此频回首,家山隔几州。 -
9.《宋英宝宣德自杞至邑将复东还见遗途中诗次韵》 宋·李廌
思君仍岁此相逢,後夜梦魂无复东。
白紵泪痕何处恨,故园花信几番风。
归来可喜似新燕,惜别预愁如去鸿。
老矣奈何春半老,悠悠万事付杯中。 -
10.《途中述怀》 宋·虞俦
悠然旅酌夜沉沉,漫想歌眉带浅颦。
兴寄鳞鸿宁有限,诗成珠玉未羞贫。
尚烦潇洒登山屐,聊慰崎岖穷谷民。
已笑割鸡非我事,颇尝栖棘有斯人。 -
11.《归途马上二首》 宋·赵蕃
兀兀真成去,悠悠莫自嫌。
阳光施德惠,风力霁威严。
不待投醪赐,端同挟纩兼。
山林从尔老,岁月岂余淹。 -
12.《途中偶成寄幕下诸公》 宋·张嵲
旷朗高天净,蝉鸣江汉秋。
川晴山历历,身远意悠悠。
落日惨行子,长风欺弊裘。
郡楼今夜月,应从庾公游。 -
13.《途中大热》 宋·孔武仲
促促客行远,悠悠山路长。
南归当六月。
复值此骄阳。
祝融秉炎火,清晓升扶桑。 -
14.《问尘清坐久之归途偶得绝句》 宋·陈文蔚
问尘清坐兴悠哉,小立朱桥未忍回。
好景吟情忽相契,小海流出柳阴来。 -
15.《以采菊东篱下悠然见南山为韵赋十首》 宋·方回
平生天外心,异乎诸子者。
著鞭无前途,焉用取竹马。
乍争祖逖先,肯出桓温下。
黄钟晚遭毁,轰雷釜鸣瓦。
细玩郊沙爻,可不举需疋。 -
16.《途中感兴》 宋·释文珦
悠闲涉长途,西日照禾黍。
回首睇关山,故乡在何许。
秋风吹栎林,忧思莫能禁。
同怀不可见,日暮空沈吟。 -
17.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
18.《杂曲歌辞·生别离》 唐·孟云卿
结发生别离,相思复相保。
何知日已久,五变庭中草。
眇眇天海途,悠悠吴江岛。
但恐不出门,出门无远道。 -
19.《晚渡渭桥寄示京邑游好》 唐·卢照邻
我行背城阙,驱马独悠悠。
寥落百年事,裴回万里忧。
途遥日向夕,时晚鬓将秋。
滔滔俯东逝,耿耿泣西浮。 -
20.《在郡秋怀二首》 唐·张九龄
秋风入前林,萧瑟鸣高枝。
寂寞游子思,寤叹何人知。
宦成名不立,志存岁已驰。
五十而无闻,古人深所疵。