-
61.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
62.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
63.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
64.《次韵答李景阳》 宋·柯举
客有扣舷者,悠然太古音。
风清来水面,月白满江心。
世既叹途绝,君何爱我深。
愧将瓦缶句,聊以答南金。 -
65.《送退斋先生归武夷》 宋·林若存
大运何茫茫,海桑逝不留。
武夷有乔木,虬枝尚相樛。
自昔擢巍科,为今阐大猷。
万里惮北上,三年喜南游。 -
66.《涵碧亭》 宋·许复道
沿途听潺湲,蒙茸冒沙石。
谁知此山下,千里在咫尺。
潭潭光明宫,皎皎心印宅。
石细泉自香,水净林逾碧。 -
67.《岁首自广陵入高邮舟中作》 元·陈高
北风吹湖水,远行当岁徂。
孤舟无同人,根依唯仆夫。
遥睇高邮城,仿佛十里余。
落日去地远,飞雁与云俱。 -
68.《临云叹》 明·葛高行文
临高云而三叹兮,抚简册以致思。
步花阴而四顾兮,内伤悲而移时。
睹扶光之如箭兮,哀岁月其难追。
仰浮云之飘飘兮,志凛然而与世披。 -
69.《和陶杂诗七首》 明·归昌世
秋深霜露繁,高原榆柳稀。
征途戒舟车,鸿雁天边归。
徘徊歧路旁,薄寒吹我衣。
悠悠自世路,幽独那可违。
¤ -
70.《淮阴舟中晚坐写怀二十四韵》 明·归有光
清浦轻风渡,赤日微云遮。
昨问圯桥履,今即下邳街。
淮酒市醽醁,楚音杂琵琶。
二麦吐新穗,百草敷繁葩。 -
71.《自秣陵泛舟抵庐江》 明·郭昭
水宿屡迁次,寒深霜染衾。
孤征惮早起,半醉喜微吟。
舟子每相谑,渔人时见寻。
悠悠客途里,倚棹看秋阴。 -
72.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
73.《兵退后作》 明·钱宰
朔风号枯枝,长夜何漫漫。
微月出复没,零露凄以漙。
露漙不足悲,严霜为之寒。
饥乌下丛薄,猛虎鸣其间。 -
74.《古风其五十四》 唐·李白
倚剑登高台。
悠悠送春目。
苍榛蔽层丘。
琼草隐深谷。 -
75.《李友山诸丈甚喜得朋留连日久月洲乃友山道号》 宋·戴复古
此身到处自悠悠,一笑非为越女留。
风雨不妨鸡戒晓,江湖又见雁横秋。
途中有客居岩谷,天下何人似月洲。
颇欲相从溪上住,诸君许我卜隣否。 -
76.《马上口占二首》 宋·秦观
向晨结束争长途,利风刮面冰在须。
冈穷得水马不进,雾暗失道人相呼。
悠悠旁舍见汲井,轧轧隔林闻挽车。
游目骋怀自可乐,勿忆乡县增烦纡。 -
77.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
78.《野兴》 宋·陆游
寓馆无常地,轻装不宿谋。
迷途问耕叟,过渡上渔舟。
野饭香炊玉,村醪滑泻油。
还家亦无事,随处送悠悠。 -
79.《书怀》 宋·陆游
漫道年来未极衰,穷途憔悴实难支。
半分臂减休文瘦,七尺躯存曼倩饥。
尚忆青衫陪众隽,宁期白首负明时!悠然万里烟波兴,除却沙鸥总不知。 -
80.《梦中作》 宋·陆游
征途遇秋雨,数士集邮亭。
酒拆官壶绿,山围草市青。
剧谈犹激烈,瘦影各伶俜。
四海皆兄弟,悠然共醉醒。