-
21.《田野狐兔行》 唐·元稹
种豆耘锄,种禾沟甽.禾苗豆甲,狐榾兔翦。
割鹄喂鹰,烹麟啖犬。
鹰怕兔毫,犬被狐引。
狐兔相须,鹰犬相尽。
日暗天寒,禾稀豆损。
鹰犬就烹,狐兔俱哂。 -
22.《野田行》 唐·张碧
风昏昼色飞斜雨,冤骨千堆髑髅语。
八纮牢落人物悲,是个田园荒废主。
悲嗟自古争天下,几度乾坤复如此。 -
23.《行次野梅》 唐·皮日休
茑拂萝捎一树梅,玉妃无侣独裴回。
好临王母瑶池发,合傍萧家粉水开。
共月已为迷眼伴,与春先作断肠媒。
不堪便向多情道,万片霜华雨损来。 -
24.《奉和袭美行次野梅次韵》 唐·陆龟蒙
飞棹参差拂早梅,强欺寒色尚低徊。
风怜薄媚留香与,月会深情借艳开。
梁殿得非萧帝瑞,齐宫应是玉儿媒。
不知谢客离肠醒,临水应添万恨来。 -
25.《野田黄雀行》 唐·贯休
高树风多,吹尔巢落。
深蒿叶暖,宜尔依泊。
莫近鸮类,蛛网亦恶。
饮野田之清水,食野田之黄粟。
深花中睡,ej土里浴。
如此即全胜啄太仓之谷,而更穿人之屋。 -
26.《箜篌引/野田黄雀行》 魏晋·曹植
置酒高殿上,亲交从我游。
中厨办丰膳,烹羊宰肥牛。
秦筝何慷慨,齐瑟和且柔。
阳阿奏奇舞,京洛出名讴。 -
27.《野田黄雀行》 魏晋·曹植
高树多悲风,海水扬其波。
利剑不在掌,结友何须多?
不见篱间雀,见鹞自投罗。
罗家得雀喜,少年见雀悲。
拔剑捎罗网,黄雀得飞飞。
飞飞摩苍天,来下谢少年。 -
28.《野田黄雀行》 魏晋·曹叡
四夷重译贡。
百姓讴吟咏太康。 -
29.《野犬行》 宋·刘宰
野有犬,林有鸟。
犬饿得食声咿鸣,鸟驱不去尾毕逋。
田舍无烟人迹疏,我欲言之涕泪俱。
村南村北衢路隅,妻唤不省哭者夫, -
30.《舟行野景》 宋·罗大经
数间茅屋带烟云,一片秋光惹翠苹。
鹤发渔翁犹结网,世间何处有闲人。 -
31.《春日郊行次平野韵》 宋·王舫
楚泽凄凉笑屈原,行吟如在浣花川。
风回别墅闻桐角,烟冷荒郊挂纸钱。
麰麦正香田舍乐,茅柴初熟酒家连。
锦囊收拾归来晚,踏月闲敲款段鞭。 -
32.《次韵钱伯行飞云楼小集怀王季野》 元·陈基
为惜春光一半过,如渑美酒泛金波。
共知此会情偏重,独恨平生饮不多。
鼓瑟欲终仍缓节,投壶才罢即高歌。
却怜燕子楼中客,苏小桥边奈乐何。 -
33.《野田黄雀行》 明·罗颀
十亩之间雀啾啾,止蒿集莱鸣相酬。
远川遥陌路孔修,原田茫茫禾黍稠。
秋来古树风飕嵒,夕阳惨淡沉西丘。
群飞群下不相求,衔穗食谷安无忧。 -
34.《野人居为吴中行作》 明·南洲法师
桑抽稚绿麦生歧,男女新年解谷丝。
老至已怜同甲少,业成未觉见丁迟。
槿篱日薄鸡豚散,花邬春深燕雀知。
却怪闲情消不尽,据床长咏《竹枝词》。 -
35.《下小茅峰行平野约四五里入玉晨观》 明·朱凯
先朝台殿影重重,香霭霏微散碧空。
金液妙存云笈里,玉晨形在宝珠中。
桧生左纽天机契,龙豢前池海脉通。
绿发仙翁披鹿褐,一龛神气与生同。 -
36.《赵端行杜子野游虎丘有诗仆因思旧与赵子野同》 宋·戴复古
出城十里许,有些一山门。
丘在虎无迹,池清剑有痕。
孤松冠岩顶,万竹绕云根。
借问东轩壁,旧题存不存。 -
37.《行唐村平野,晴色妍甚》 宋·范成大
暖日烘繁梅,穠香扑征鞅。
云烟酿春色,心目两骀荡。
柳眉翠已扫,桑眼青未放。
兹游定不俗,前路八千嶂。 -
38.《山行赠野叟》 宋·陆游
垂白衰翁住道边,突间犹喜续炊烟。
壁如龟筴难占卜,瓦似鱼鳞不接连。
幼学及时儿识字,官租先众吏无权。
与君俱长宣和日,握手相看一怅然! -
39.《山行赠野叟》 宋·陆游
莫笑孤村生理微,茅茨烟火自相依。
客来旋扫青苔榻,日在先关白版扉。
妇女忧蚕租叶去,儿童耘麦荷鉏归。
散人世袭江湖号,剩欲溪头借钓矶。 -
40.《行春野外》 宋·宋祁
绿野阳膏动,春旗出晓衢。
川长罗后乘,林转隐前驱。
早蕊红粘杏,轻苞紫缀榆。
桑郊不敢问,直为使君愚。