-
41.《田野狐兔行》 唐·元稹
种豆耘锄,种禾沟甽。
禾苗豆甲,狐榾兔翦。
割鹄喂鹰,烹麟啖犬。
鹰怕兔毫,犬被狐引。
狐兔相须,鹰犬相尽。
日暗天寒,禾稀豆损。
鹰犬就烹,狐兔俱哂。 -
42.《和之美舟行杂诗八首·野花》 宋·司马光
喧喧桃李蹊,何妨笑幽草。
但愿保天真,徐花春风老。 -
43.《野田行》 宋·梅尧臣
轻雷长陂水,农事乃及辰。
茅旌送山鬼,瓦鼓迎田神。
青皋暗藏雉,万木欣已春。
桑间偶耕者,谁复来问津。 -
44.《野田行》 明·高启
白杨树下谁家坟,火烧野草碑无文。
路傍尚卧双石马,行人指是故将军。
当时发卒开阴宅,千车送葬城南陌。
子孙今去野人来,高处牧羊低种麦。
平生意气安在哉,棘丛暮雨棠梨开。
百年富贵何足恃,雍门之琴良可哀。 -
45.《野田黄雀行》 宋·文同
搥鼍铿鲸宴瑶台,红鸦弄翼春徘徊。
和风入坐宾主乐,金觥玉豆天中来。
劝君剧饮莫自诉,暗中光景能相催。
试看庭前好花谢,枝下落多枝上开。
人生不厌苦行乐,勿用蹙促相惊猜。
贤愚贵贱各有命,此理悟者真贤哉。 -
46.《江行野宿寄大光》 宋·陈与义
樯乌送我入蛮乡,天地无情白发长。
万里回头看北斗,三更不寐听鸣榔。
平生正出元子正,此去还经思旷傍。
投老相逢难衮衮,共恢诗律撼潇湘。 -
47.《次韵五诗·山行野老问年》 宋·楼钥
田夫笑把褐衣牵,争问壶中别有天。
齿发虽衰浑未觉,精神愈胜果何缘。
公言已老偶能尔,我本无心只自然。
再祷百分才及一,定应椿寿八千年。 -
48.《山行见野樱桃花》 宋·赵蕃
徐行历历转深豅,人意何如鸟语同。
山路梅花浑扫迹,春风尽属野樱红。 -
49.《舟行分途次野渡韵》 宋·卫宗武
同舟李郭喜相亲,尽日赓酬夜至分。
未信诗能穷我辈,不庆天遽丧斯文。
相违虽判城西路,有约同看岭上云。
从此吟毫可停运,只疑风月未饶君。 -
50.《有将独鹤行都市道上者左右奔迫野态憔悴因成》 宋·宋庠
明心本霄汉,此路极喧埃。
何意鸣皋罢,翻同舞市来。
波鱼忧辙涸,海鸟避风灾。
寄语昂昂质,非君羽独摧。 -
51.《同李签判山行午饭野店檐外群蜂翂翂因成绝句》 宋·裘万顷
脱略人间势利场,来寻泉石共徜徉。
饭余小立茅檐外,试问群峰有底忙。 -
52.《送万平野余秋山被荐北行》 宋·陈杰
朔云垂天野四平,疠笛叫月山秋清。
金台此日燕万里,绵蕞当年鲁两生。
衢路屏营诗少味,江关萧瑟赋多情。
西风瞥眼鲈鱼鱠,一夜相思闻雁声。 -
53.《立冬日野外行吟》 宋·释文珦
吟行不惮遥,风景尽堪抄。
天水清相入,秋冬气始交。
饮虹消海曲,宿雁下塘坳。
归去须乘月,松门许夜敲。 -
54.《野田黄雀行》 宋·于石
鸣不择上林,栖不依华屋。
雄飞各呼雌,翩翩自相逐。
渴饮野田水,饥啄野田粟。
一饮一啄能几何,慎勿远飞投网罗。
君不见金笼老鹦鹉,向人空作闲言语。