-
221.《太傅相公以东观庭梅西垣旧植昔陪盛赏…伏愧斐然》 唐·徐锴
静对含章树,闲思共有时。
香随荀令在,根异武昌移。
物性虽摇落,人心岂变衰。
唱酬胜笛曲,来往韵朱丝。 -
222.《经费冠卿旧隐》 唐·刘昭禹
节高终不起,死恋九华山。
圣主情何切,孤云性本闲。
名传中国外,坟在乱松间。
依约曾栖处,斜阳鸟自还。 -
223.《与崔子向泛舟自招橘经箬里宿天居寺…联一十六韵以寄之》 唐·皎然
晴日春态深,寄游恣所适。
——皎然
宁妨花木乱,转学心耳寂。
——崔子向 -
224.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
225.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
226.《冬晚姚谏议宅会送元绪上人归南山》 唐·无可
禅客诗家见,凝寒忽告还。
分题回谏笔,留偈在商关。
盘径缘高雪,闲房在半山。
自知麋鹿性,亦欲离人间。 -
227.《答俞校书冬夜》 唐·皎然
夜闲禅用精,空界亦清迥。
子真仙曹吏,好我如宗炳。
一宿觌幽胜,形清烦虑屏。
新声殊激楚,丽句同歌郢。 -
228.《奉酬颜使君真卿见过郭中寺寺无山水之赏…以答焉》 唐·皎然
州西柳家寺,禅舍隐人间。
证性轻观水,栖心不买山。
履声知客贵,云影悟身闲。
彦会前贤事,方今可得攀。 -
229.《酬秦山人赠别二首》 唐·皎然
知君高隐占贤星,卷叶时时注佛经。
姓被名公题旧里,诗将丽句号新亭。
来观新月依清室,欲漱香泉护触瓶。 -
230.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
231.《答李侍御问》 唐·皎然
入道曾经离乱前,长干古寺住多年。
爱贫唯制莲花足,取性闲书树叶篇。
自笑不归看石榜,谁高无事弄苔泉。
身外空名何足问,吾心已出第三禅。 -
232.《夏日集李司直纵溪斋》 唐·皎然
修景属良会,远飙生烦襟。
泄云收净绿,众木积芳阴。
疏涤府中务,迢遥湖上心。
习闲得招我,赏夜宜泛琴。
山近资性静,月来寄情深。
澹然若事外,岂藉隳华簪。 -
233.《冬日天井西峰张炼师所居》 唐·皎然
采薪逢野泉,渐见栖闲所。
坎坎山上声,幽幽林中语。
仙乡何代隐,乡服言亦楚。
开水净药苗,扫雪候山侣。
零叶聚败篱,幽花积寒渚。
冥冥孤鹤性,天外思轻举。 -
234.《西溪独泛》 唐·皎然
道情何所寄,素舸漫流间。
真性怜高鹤,无名羡野山。
经寒丛竹秀,人静片云闲。
泛泛谁为侣,唯应共月还。 -
235.《兵后送薛居士移家安吉》 唐·皎然
旧游经丧乱,道在复何人。
寒草心易折,闲云性常真。
交情别后见,诗句比来新。
向我桃州住,惜君东岭春。 -
236.《送王居士游越》 唐·皎然
野性配云泉,诗情属风景。
爱作烂熳游,闲寻东路永。
何山最好望,须上萧然岭。 -
237.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
238.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
239.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
240.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。