-
341.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
342.《向无心下竺维那卷》 明·刘璟
浮屠清净世难伦,细行威仪总是真。
方外未能无职事,人间应识有君臣。
灵山一会闲缘了,劫石三生拂性纯。
从此坦然云水客,木人花鸟度青春。 -
343.《感寓》 明·陆容
松栽青郁郁,冬夏不改颜。
园工徇时好,移栽盆盎间。
屈为虬龙形,束缚苦不闲。
岂无培养恩,适性良独难。
吁嗟梁栋材,误为花草看。
爱之不以道,何如老空山。 -
344.《和董紫冈》 明·莫如忠
频年不复赋秋悲,秋尽江城昨始知。
身向闲居宁论拙,客来问字久无奇。
中厨黍熟焚枯后,小阁樽开酿菊时。
闻道窥园犹懒性,肯携吟兴过东篱。 -
345.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
346.《东斋夕书》 明·苏伯衡
幽居得自怡,野性方惬素。
高枕一酣眠,长廊独闲步。
白日谁云长,青山忽已暮。
皓月照前阶,凉风满高树。
偶随孤鹤行,时见疏萤度。
即此有余欢,何况山中去。 -
347.《贻石公》 明·吴孺子
石公菩萨性,怜我在羁旅。
前者冲雨来,援止此避暑。
只尺僦西邻,两家闻细语。
日渐枕席清,闭门自楚楚。
岂敢称高卧,无才当独处。
闲傍夕阴移,瘦骨临江渚。
或就庐山隐,孰能弃尔汝。 -
348.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
349.《杨孟载画竹》 明·徐贲
江南看竹不为罕,水郭山村常种满。
东里千竿绕佛亭,西邻万本连书馆。
密叶分阴小阁深,斜枝度影虚帘短。
萧疏夜月翠羽凉,摇曳南风鸟声暖。 -
350.《郊居自遣》 明·姚咨
前溪烟水路漫漫,长日郊居性所欢。
老去自知双鬓改,春归一任百花残。
闲窗寂寂晴丝绕,高树阴阴鸟梦寒。
学《易》由来谙物理,惯将消息静中看。 -
351.《拂水庄赠钱受之宗伯》 明·尹伸
虞山如娥眉,斜势分城郭。
其下为澄湖,光翠相磅礴。
是宜有园林,收之以楼阁。
湖山真性情,秋候饶领略。 -
352.《春思曲》 明·俞允文
江南花时二三月,少妇乘春逐芳节。
心性稳惬含清真,弄影晴川自流悦。
青丝刻带锦作裳,宝扇轻摇翡翠光。
芸房露冷春窗火,兰径烟开粉腻香。 -
353.《咏怀效李白》 明·袁宗道
人各有一适,汝性何独偏。
爱闲亦爱官,讳讥亦讳钱。
一心持两端,一身期万全。
顾此而失彼,忧愁伤肺肝。 -
354.《芥浮阁二首》 明·郑胤骥
结庐翳城市,亦足成隐居。
耽寂乃非性,习贯亦晏如。
时有素心人,谈笑同草蔬。
且喜足莞簟,幸不碍图书。 -
355.《送程孟阳楚游》 明·郑胤骥
自君有楚役,离念日以旋。
今兹遂行迈,那免相迍邅。
接欢已成暂,后会方欲慳。
前夕把君诗,不觉为泫然。 -
356.《冬日杂兴二首》 明·周晖
性偏难入俗,多病损闲心。
云敛山光瘦,风攒落叶深。
过头九节杖,信手七弦琴。
安得如颜阖,幽踪不可寻。 -
357.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
358.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫。
茫然无心想。
散发不冠带。
行歌南陌上。 -
359.《新昌新居书事四十韵因寄元郎中张博士》 唐·白居易
冒宠已三迁,归朝始二年。
囊中贮余俸,园外买闲田。
狐兔同三径,蒿莱共一壥。
新园聊铲秽,旧屋且扶颠。 -
360.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。