-
21.《春池闲泛》 唐·白居易
绿塘新水平,红槛小舟轻。
解缆随风去,开襟信意行。
浅怜清演漾,深爱绿澄泓。
白扑柳飞絮,红浮桃落英。 -
22.《闲居遣怀十首》 唐·姚合
身外无徭役,开门百事闲。
倚松听唳鹤,策杖望秋山。
萍任连池绿,苔从匝地斑。
料无车马客,何必扫柴关。 -
23.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
24.《秋日闲居二首》 唐·姚合
九陌宅重重,何门怜此翁。
荒庭唯菊茂,幽径与山通。
落叶带衣上,闲云来酒中。
此心谁得见,林下鹿应同。 -
25.《同州冬日陪吴常侍闲宴》 唐·马戴
中天白云散,集客郡斋时。
陶性聊飞爵,看山忽罢棋。
雪花凝始散,木叶脱无遗。
静理良多暇,招邀惬所思。 -
26.《夏日闲居作四声诗寄袭美·平去声》 唐·陆龟蒙
新开窗犹偏,自种蕙未遍。
书签风摇闻,钓榭雾破见。
耕耘闲之资,啸咏性最便。
希夷全天真,讵要问贵贱。 -
27.《闲居寄陈山人》 唐·谭用之
闲居何处得闲名,坐掩衡茅损性灵。
破梦晓钟闻竹寺,沁心秋雨浸莎庭。
瓮边难负千杯绿,海上终眠万仞青。
珍重先生全太古,应看名利似浮萍。 -
28.《题郑谷江畔桐斋(郑生好琴,性达,兼寡欲)》 唐·皎然
客斋开别住,坐占绿江濆。
流水非外物,闲云长属君。
浮荣未可累,旷达若为群。
风起高梧下,清弦日日闻。 -
29.《诉衷情(咏闲十首)》 宋·张抡
闲中一卷圣贤书。
耽玩意□□。
潜心要游阃奥,须是下工夫。
今何异,古何殊。
本同途。
若明性理,一点灵台,万事都无。 -
30.《壶中天(陆性斋筑葫芦庵,结茅于上,植桃于外,扁曰小蓬壶·)》 宋·张炎
海山缥缈。
算人间自有,移来蓬岛。
一粒粟中生倒景,日月光融丹灶。
玉洞分春,雪巢不夜,心寂凝虚照。 -
31.《渔家傲·理性本来长自在》 宋·可旻
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等闲吹动波千派。
五蕴山头云叆叆。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
32.《沁园春·闲处如何》 元·舒*
闲处如何,也堪吟诗,也堪弈棋。
想白衣送酒,谁如元亮,白鹅换字,谁似羲之。
濠上观鱼,云间呼鹤,此乐人间未易知。
平生性,喜不为酒困,常带书痴。 -
33.《水龙吟·闲人闲乐琴书味》 元·刘志渊
闲人闲乐琴书味。
行胡朗反货药囊符水。
顿然识破,沾名作解,蹉跎真计。
枯木岩前累。 -
34.《闲居吟》 宋·金朋说
斗室安居广,炉香乐性闲。
不欺幽独境,无愧两仪间。 -
35.《闲居》 明·贝翱
闲居不是为逃名,野性从来少宦情。
况有林塘供笑咏,且无冠盖费逢迎。
夕阳山好楼中见,春水船高树杪行。
何处飞来如雪鸟,相亲相近不相惊。 -
36.《和友人闲居之作》 明·范景文
夜里删诗日看山,纵然忙杀也清闲。
从教花落休开径,除却僧来即闭关。
性好积书终是癖,身无小病怕成顽。
幽栖未尽声闻累,鹤舞々鸟语蛮。 -
37.《和彭性仁杂兴(三首)》 明·陆容
小巷闲门似隐居,曾劳长者驻高车。
清风每至元非约,旧雨仍来亦未疏。
广厦万间真欠缺,起楼无地已多馀。
长安尽有潭潭府,只贮笙歌不贮书。 -
38.《闲居述兴》 未知·王中
老来真懒慢,林下复无营。
樵牧通名姓,禽鱼识性情。
卧闻黄叶落,坐看白云生。
更爱茅斋夜,泠泠风月清。 -
39.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
40.《黄菊有至性》 宋·王安石
团团城上日,秋至少光辉。
积阴欲滔天,况乃草木微。
黄菊有至性,孤芳犯群威。
采采霜露闲,亦足慰朝饥。