-
121.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
122.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
123.《独酌》 唐·李白
春草如有意,罗生玉堂阴。
东风吹愁来,白发坐相侵。
独酌劝孤影,闲歌面芳林。
长松尔何知,萧瑟为谁吟。
手舞石上月,膝横花间琴。
过此一壶外,悠悠非我心。 -
124.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
125.《范公丛竹歌》 唐·岑参
世人见竹不解爱,知君种竹府城内。
此君托根幸得地,种来几时闻已大。
盛暑翛翛丛色寒,闲宵槭槭叶声干。 -
126.《酬畅当嵩山寻麻道士见寄(一作卢纶诗)》 唐·岑参
闻逐樵夫闲看棋,忽逢人世是秦时。
开云种玉嫌山浅,渡海传书怪鹤迟。
阴洞石幢微有字,古坛松树半无枝。
烦君远示青囊录,愿得相从一问师。 -
127.《酬畅当寻嵩岳麻道士见寄》 唐·卢纶
闻逐樵夫闲看棋,忽逢人世是秦时。
开云种玉嫌山浅,渡海传书怪鹤迟,阴洞石床微有字,古坛松树半无枝。
烦君远示青囊箓,愿得相从一问师。 -
128.《奉陪侍中游石笋溪十二韵》 唐·卢纶
朝日照灵山,山溪浩纷错。
图书无旧记,鲧禹应新凿。
双壁泻天河,一峰吐莲萼。
潭心乱雪卷,岩腹繁珠落。 -
129.《观猎三首》 唐·刘商
梦非熊虎数年间,驱尽豺狼宇宙闲。
传道单于闻校猎,相期不敢过阴山。
日隐寒山猎未归,鸣弦落羽雪霏霏。
梁园射尽南飞雁,淮楚人惊阳鸟啼。
松月东轩许独游,深恩未报复淹留。
梁园日暮从公猎,每过青山不举头。 -
130.《永安寺照上人房》 唐·欧阳詹
草席蒲团不扫尘,松闲石上似无人。
群阴欲午钟声动,自煮溪蔬养幻身。 -
131.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
132.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
133.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
134.《冬夜怀李侍御、王太祝、段丞》 唐·元稹
浩露烟壒尽,月光闲有馀。
松篁细阴影,重以帘牖疏。
泛览星粲粲,轻河悠碧虚。
纤云不成叶,脉脉风丝舒。 -
135.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
136.《东溪种柳》 唐·白居易
野性爱栽植,植柳水中坻。
乘春持斧斫,裁截而树之。
长短既不一,高下随所宜。
倚岸埋大干,临流插小枝。 -
137.《七言十二句赠驾部吴郎中七兄》 唐·白居易
四月天气和且清,绿槐阴合沙堤平。
独骑善马衔镫稳,初著单衣肢体轻。
退朝下直少徒侣,归舍闭门无送迎。 -
138.《早行林下》 唐·白居易
披衣未冠栉,晨起入前林。
宿露残花气,朝光新叶阴。
傍松人迹少,隔竹鸟声深。
闲倚小桥立,倾头时一吟。 -
139.《种柳三咏》 唐·白居易
白头种松桂,早晚见成林。
不及栽杨柳,明年便有阴。
春风为催促,副取老人心。
从君种杨柳,夹水意如何。 -
140.《玉山谣奉送王隐者》 唐·鲍溶
凤凰城南玉山高,石脚耸立争雄豪。
攒峰胎玉气色润,百泉透云流不尽。
万古分明对眼开,五烟窈窕呈祥近。