-
101.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
102.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
103.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
104.《冬日田园杂兴》 宋·范成大
斜日低山片月高,睡余行药绕江郊。
霜风捣尽千林叶,闲倚筇枝数鹳巢。
炙背檐前日似烘,暖醺醺后困蒙蒙。
过门走马何官职,侧帽笼鞭战北风! -
105.《题周东村画》 宋·徐霖
古松连茂阴,长日憩其下。
便此幽闲地,乐得人事寡。
老已厌琴书,闲即弄杯斝。
幸隔城敔远,目不触车马。
世自与我违,我非忘世者。 -
106.《寒云千叠山》 宋·杨养晦
松竹阴森护上方,老仙蓬发一簪霜。
闲来欹枕松风里,归梦不知山水长。 -
107.《江村》 明·胡安
绿柳阴阴深几许,闲心欲共黄莺语。
背指沧江坐晚风,客帆何事潇湘去。
隔江烟柳掩孤村,渡口飞花欲到门。
自折松枝向茶灶,客来应得当清尊。 -
108.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
109.《题画》 明·李延兴
山翠浮空初过雨,山麓晴云散芳渚。
雾合长林生晓寒,人家更在林深处。
涧泉六月翻松根,石洞千年隐仙侣。
有谁共弈橘中来,无人问路桃源去。 -
110.《李氏园(李茂贞园也,今为王氏所有·)》 宋·苏轼
朝游北城东,回首见修竹。
下有朱门家,破墙围古屋。
举鞭叩其户,幽响答空谷。
入门所见夥,十步九移目。 -
111.《一览亭》 宋·白玉蟾
千山万山从寒碧,桃花李花正春色。
客来登此一览亭,东望长江渺无极。
烟飞松坞晓苍凝,雨过竹林晚翠滴。
人家楼阁下参差,天宇云霞上郁密。 -
112.《叠字招隐二首》 宋·白玉蟾
逐逐何时知足。
来归山,共种菊。
有松为酒, -
113.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
114.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
115.《和元规任从他歌》 宋·张继先
任从他,尽教他,莫管他,他是他非柰我何。
尽日闲同方外友,高吟落笔如悬河。
世上无心结凡累,匣中有剑降阴魔。 -
116.《赠祁门不老山高法师》 宋·汪莘
鳌山万仞峙璇霄,上有高真道寂寥。
拔足壮能轩物表,洗心清不浑尘嚣。
洞天别有风光异,人世那知宇宙遥。
云覆醮坛闲悄悄,烟凝仙室静萧萧。 -
117.《王叔明画云山图歌》 明·袁凯
有客来自高句丽,遗我一幅丈二纸。
纤白只如松顶云,光明不减吴江水。
藏之箧笥今七年,妻孥爱惜如纨绮。
至正乙巳三月初,王郎远来访老夫。 -
118.《次韵徐则正山居》 宋·于石
松间花外有虚亭,花自向阳松自阴。
水浊不污明月色,人闲方见白云心。
棋边冷眼安危著,笔底放怀长短吟。
世忌独醒还恶醉,浅斟莫使酒杯深。 -
119.《奉和幸韦嗣立山庄侍宴应制》 唐·崔湜
丞相登前府,尚书启旧林。
式闾明主睿,荣族圣嫔心。
川狭旌门抵,岩高蔽帐临。
闲窗凭柳暗,小径入松深。 -
120.《游茅山五首》 唐·储光羲
十年别乡县,西云入皇州。
此意在观国,不言空远游。
九衢平若水,利往无轻舟。
北洛反初路,东江还故丘。