-
1.《大德歌·冬景》 元·关汉卿
雪粉华,舞梨花,再不见烟村四五家。
密洒堪图画,看疏林噪晚鸦。
黄芦掩映清江下,斜缆着钓鱼艖。 -
2.《警枕辞》 元·杨维桢
不睡龙,醒复醒,珊瑚圆木摇金铃。
五花宝簟芙蓉屏,铜盘雪粉香浅清。
楼墙铜弹飞霹雳,夜半更奴起辟易。
圆木功,无与敌。
吴越封疆平地辟,四世三王安衽席。 -
3.《宿庐山,赠白鹤观刘尊师》 唐·包佶
苍苍五老雾中坛,杳杳三山洞里官。
手护昆仑象牙简,心推霹雳枣枝盘。
春飞雪粉如毫润,晓漱琼膏冰齿寒。
渐恨流年筋力少,惟思露冕事星冠。 -
4.《蝶恋花》 宋·程垓
满路梅英飞雪粉。
临水人家,先得春光嫩。
楼底杏花楼外影。
墙东柳线墙西恨。
撷翠揉红何处问。
暖入眉峰,已作伤春困。
归路月痕弯一寸。
芳心只为东风损。 -
5.《蝶恋花》 宋·程垓
满路梅英飞雪粉。
临水人家,先得春光嫩。
楼底杏花楼外影。
墙东柳线墙西恨。
撷翠揉红何处问。
暖入眉峰,已作伤春困。
归路月痕弯一寸。
芳心只为东风损。 -
6.《春晓》 宋·贾蓬莱
方池水影薄,曲槛鸟声娇。
鸾镜红绵冷,蛾眉翠黛消。
冶容舒嫩萼,幽思结柔条。
纖指收花露,轻将雪粉调。 -
7.《薏苡》 宋·苏轼
伏波饭薏苡,御瘴传神良。
能除五溪毒,不救谗言伤。
谗言风雨过,瘴疠久亦亡。
两俱不足治,但爱草木长。 -
8.《省中直舍因敲新怀周元吉三首》 宋·杨万里
老竹坚刚幼竹柔,此君年少也风流。
锦衣脱体未全瘦,雪粉围腰犹半愁。 -
9.《谢人寄蒙顶新茶》 宋·文同
蜀土茶称盛,蒙山味独珍。
灵根托高顶,胜地发先春。
几树初惊暖,群篮竞摘新。
苍条寻暗粒,紫萼落轻鳞。 -
10.《喜雪》 唐·李世民
碧昏朝合雾,丹卷暝韬霞。
结叶繁云色,凝琼遍雪华。
光楼皎若粉,映幕集疑沙。
泛柳飞飞絮,妆梅片片花。 -
11.《咏雪》 唐·李世民
洁野凝晨曜,装墀带夕晖。
集条分树玉,拂浪影泉玑。
色洒妆台粉,花飘绮席衣。
入扇萦离匣,点素皎残机。 -
12.《望雪》 唐·李世民
冻云宵遍岭,素雪晓凝华。
入牖千重碎,迎风一半斜。
不妆空散粉,无树独飘花。
萦空惭夕照,破彩谢晨霞。 -
13.《游禁苑陪幸临渭亭遇雪应制》 唐·李峤
同云接野烟,飞雪暗长天。
拂树添梅色,过楼助粉妍。
光含班女扇,韵入楚王弦。
六出迎仙藻,千箱答瑞年。 -
14.《和韩郎中扬子津玩雪寄严维》 唐·李嘉祐
雪深扬子岸,看柳尽成梅。
山色潜知近,潮声只听来。
夜禽惊晓散,春物受寒催。
粉署生新兴,瑶华寄上才。 -
15.《禁闱玩雪寄薛左丞》 唐·钱起
玄云低禁苑,飞雪满神州。
虚白生台榭,寒光入冕旒。
粉凝宫壁静,乳结洞门幽。
细绕回风转,轻随落羽浮。
怒涛堆砌石,新月孕帘钩。
为报诗人道,丰年颂圣猷。 -
16.《雪中遇直》 唐·窦群
寒光凝雪彩,限直居粉闱。
恍疑白云上,乍觉金印非。
树色霭虚空,琴声谐素徽。
明晨阻通籍,独卧挂朝衣。 -
17.《和少府崔卿微雪早朝》 唐·王建
蓬莱春雪晓犹残,点地成花绕百官。
已傍祥鸾迷殿角,还穿瑞草入袍襕.无多白玉阶前湿,积渐青松叶上干。
粉画南山棱郭出,初晴一半隔云看。 -
18.《和少府崔卿微雪早朝》 唐·王建
蓬莱春雪晓犹残,点地成花绕百官。
已傍祥鸾迷殿角,还穿瑞草入袍襕.无多白玉阶前湿,积渐青松叶上干。
粉画南山棱郭出,初晴一半隔云看。 -
19.《省中直夜对雪寄李师素侍郎》 唐·令狐楚
密雪纷初降,重城杳未开。
杂花飞烂漫,连蝶舞徘徊。
洒散千株叶,销凝九陌埃。
素华凝粉署,清气绕霜台。 -
20.《终南秋雪》 唐·刘禹锡
南岭见秋雪,千门生早寒。
闲时驻马望,高处卷帘看。
雾散琼枝出,日斜铅粉残。
偏宜曲江上,倒影入清澜。