-
261.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
262.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
263.《万葛树》 唐·刘兼
叶如羽盖岂堪论,百步清阴锁绿云。
善政已闻思召伯,英风偏称号将军。
静铺讲席麟经润,高拂□枝兔影分。
更有岁寒霜雪操,莫将樗栎拟相群。 -
264.《济川用舟楫》 唐·胡权
渺渺水连天,归程想几千。
孤舟辞曲岸,轻楫济长川。
迥指波涛雪,回瞻岛屿烟。
心迷沧海上,目断白云边。
泛滥虽无定,维持且自专。
还如圣明代,理国用英贤。 -
265.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
266.《酬文使君》 唐·薛涛
延英晓拜汉恩新,五马腾骧九陌尘。
今日谢庭飞白雪,巴歌不复旧阳春。 -
267.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
268.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
269.《拟齐梁酬所知见赠二首》 唐·贯休
静只焚香坐,咏怀悲岁阑。
佳人忽有赠,满手红琅玕.
不独耀肌魄,将行为羽翰。
酬如上青天,风雪空漫漫。 -
270.《别杜将军》 唐·贯休
伊余本是胡为者,采蕈锄茶在穷野。
偶披蓑笠事空王,馀力为文拟何谢。
少年心在青云端,知音满地皆龙鸾。 -
271.《归东阳临岐上杜使君七首》 唐·贯休
小谢清高大谢才,圣君令泰此方来。
一从到后常无事,铃阁公庭满绿苔。
红锦帐中歌白雪,乌皮几畔抚青英。
不知何物为心地,赛却澄江彻底清。 -
272.《东阳罹乱后怀王慥使君五首》 唐·贯休
昨来只对汉诸侯,胜事消磨不自由。
裂地鼓鼙军□急,连天烽火阵云秋。
砍毛淬剑虽无数,歃血为盟不到头。 -
273.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
274.《送人下第东归,再谒旧主人》 唐·齐己
一战偶不捷,东归计未空。
还携故书剑,去谒旧英雄。
楚雪连吴树,西江正北风。
男儿艺若是,会合值明公。 -
275.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
276.《茶诗》 唐·郑遨
嫩芽香且灵,吾谓草中英。
夜臼和烟捣,寒炉对雪烹。
惟忧碧粉散,常见绿花生。
最是堪珍重,能令睡思清。 -
277.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
278.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
279.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
280.《丁巳元日》 唐·司空图
禀朔华夷会,开春气象生。
日随行阙近,岳为寿觞晴。
作睿由稽古,昭仁事措刑。
上玄劳眷佑,高庙保忠贞。