-
181.《秋末江行》 唐·贯休
四顾木落尽,扁舟增所思。
云冲远烧出,帆转大荒迟。
天际霜雪作,水边蒿艾衰。
断猿不堪听,一听亦同悲。 -
182.《寄庐岳僧》 唐·齐己
一闻飞锡别区中,深入西南瀑布峰。
天际雪埋千片石,洞门冰折几株松。
烟霞明媚栖心地,苔藓萦纡出世踪。
莫问江边旧居寺,火烧兵劫断秋钟。 -
183.《山居》 唐·陈寡言
照水冰如鉴,扫雪玉为尘。
何须问今古,便是上皇人。
醉卧茅堂不闭关,觉来开眼见青山。
松花落处宿猿在,麋鹿群群林际还。 -
184.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
185.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
186.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
187.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
188.《河传》 唐·温庭筠
江畔,相唤。
晓妆鲜,仙景个女采莲。
请君莫向那岸边。
少年,好花新满船¤ -
189.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
190.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
191.《虎丘记》 明·袁宏道
虎丘去城可七八里,其山无高岩邃壑,独以近城,故箫鼓楼船,无日无之。
凡月之夜,花之晨,雪之夕,游人往来,纷错如织,而中秋为尤胜。
每至是日,倾城阖户,连臂而至。
衣冠士女,下迨蔀屋,莫不靓妆丽服,重茵累席,置酒交衢间。 -
192.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
193.《望江南(与龙靓·般涉调)》 宋·张先
青楼宴,靓女荐瑶杯。
一曲白云江月满,际天拖练夜潮来。
人物误瑶台。
醺醺酒,拂拂上双腮。
媚脸已非朱淡粉,香红全胜雪笼梅。
标格外尘埃。 -
194.《浣溪沙·玉碗冰寒滴露华》 宋·晏殊
玉碗冰寒滴露华,粉融香雪透轻纱。
晚来妆面胜荷花。
鬓亸欲迎眉际月,酒红初上脸边霞。
一场春梦日西斜。 -
195.《阮郎归》 宋·欧阳修
雪霜林际见依稀。
清香已暗期。
前村已遍倚南枝。
群花犹未知。
情似旧,赏休迟。
看看陇上吹。
便从今日赏芳菲。
韶华取次归。 -
196.《一丛花·初春病起》 宋·苏轼
今年春浅腊侵年,冰雪破春妍。
东风有信无人见,露微意、柳际花边。
寒夜纵长,孤衾易暖,钟鼓渐清圆。
朝来初日半衔山,楼阁淡疏烟。
游人便作寻芳计,小桃杏、应已争先。
衰病少悰,疏慵自放,惟爱日高眠。 -
197.《朝中措》 宋·李之仪
腊穷天际傍危栏。
密雪舞初残。
表里江山如画,分明不似人间。
功名何在,文章漫与,空叹流年。
独恨归来已晚,半生孤负渔竿。 -
198.《宝鼎现》 宋·刘弇
浓阴堆积,迥野空旷,将回微煦。
还是觉、早梅依旧,清艳枝枝攒晓树。
弄霁影、尽脂凝香蒂,琼削纤葩竞吐。
对几处园林,芳菲消息,都因传去。 -
199.《念奴娇》 宋·秦观
画桥东过,朱门下,一水闲萦花草,独驾一舟千里去,心与长天共渺。
乍暖扶春,轻寒弄晓,是处人踪少。
黯然望极,酒旗茅屋斜嬝。
少年无限风流,有谁念我,此际情难表。 -
200.《石州引·薄雨初寒》 宋·贺铸
薄雨初寒,斜照弄晴,春意空阔。
长亭柳色才黄,远客一枝先折。
烟横水际,映带几点归鸦,东风销尽龙沙雪。
还记出关来,恰而今时节。