-
161.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
162.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
163.《送郑侍御赴汴州辟命》 唐·张乔
官从谏署清,暂去佐戎旌。
朝客多相恋,吟僧欲伴行。
河冰天际白,岳雪眼前明。
即见东风起,梁园听早莺。 -
164.《送郑侍御赴汴州辟命》 唐·张乔
官从谏署清,暂去佐戎旌。
朝客多相恋,吟僧欲伴行。
河冰天际白,岳雪眼前明。
即见东风起,梁园听早莺。 -
165.《关山月》 唐·李咸用
离离天际云,皎皎关山月。
羌笛一声来,白尽征人发。
嘹唳孤鸿高,萧索悲风发。
雪压塞尘清,雕落沙场阔。
何当胡无人,荷戈朝凤阙。 -
166.《赠来进士鹏》 唐·李咸用
语玄人不到,星汉在灵空。
若使无良遇,虚言有至公。
月明千峤雪,滩急五更风。
此际若吟力,分将造化功。 -
167.《海石榴》 唐·方干
亭际夭妍日日看,每朝颜色一般般。
满枝犹待春风力,数朵先欺腊雪寒。
舞蝶似随歌拍转,游人只怕酒杯干。
久长年少应难得,忍不丛边到夜观。 -
168.《地炉》 唐·韩偓
两星残火地炉畔,梦断背灯重拥衾。
侧听空堂闻静响,似敲疏磬褭清音。
风灯有影随笼转,腊雪无声逐夜深。
禅客钓翁徒自好,那知此际湛然心。 -
169.《登鹳雀楼》 唐·吴融
鸟在林梢脚底看,夕阳无际戍烟残。
冻开河水奔浑急,雪洗条山错落寒。
始为一名抛故国,近因多难怕长安。
祖鞭掉折徒为尔,赢得云溪负钓竿。 -
170.《送紫阳僧归庐岳旧寺》 唐·杜荀鹤
紫衣明主赠,归寺感先师。
受业恩难报,开堂影不知。
松风欹枕夜,山雪下楼时。
此际无人会,微吟复敛眉。 -
171.《送紫阳僧归庐岳旧寺》 唐·杜荀鹤
紫衣明主赠,归寺感先师。
受业恩难报,开堂影不知。
松风欹枕夜,山雪下楼时。
此际无人会,微吟复敛眉。 -
172.《风》 唐·徐夤
城上寒来思莫穷,土囊萍末两难同。
飘成远浪江湖际,吹起暮尘京洛中。
飞雪萧条残腊节,落花狼藉古行宫。
春能和煦秋摇落,生杀还同造化功。 -
173.《风》 唐·徐夤
城上寒来思莫穷,土囊萍末两难同。
飘成远浪江湖际,吹起暮尘京洛中。
飞雪萧条残腊节,落花狼藉古行宫。
春能和煦秋摇落,生杀还同造化功。 -
174.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
175.《岁暮晚泊,望庐山不见,因怀岳僧呈察判》 唐·李建勋
贪程只为看庐阜,及到停舟恨颇浓。
云暗半空藏万仞,雪迷双瀑在中峰。
林端莫辨曾游路,鸟际微闻向暮钟。
长愧昔年招我入,共寻香社见芙蓉。 -
176.《侍宴赋得归雁》 唐·徐铉
夜静群动息,翩翩一雁归。
清音天际远,寒影月中微。
何处云同宿,长空雪共飞。
阳和常借便,免与素心违。 -
177.《登郡楼书怀》 唐·刘兼
烟雨楼台渐晦冥,锦江澄碧浪花平。
卞和未雪荆山耻,庄舄空伤越国情。
天际寂寥无雁下,云端依约有僧行。 -
178.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
179.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。 -
180.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。