-
121.《丹青阁》 宋·韩元吉
杰阁跨虚壑,危栏转层峰。
需郭丽朝晖,山水涵秋容。
幽寻适暇日,况有佳客从。
微官厌趋走,野性便疏慵。 -
122.《和宋永兄围棋青字韵因成五绝》 宋·黄公度
千里归来两鬓丝,清风永日对枯棋。
红尘万事不到眼,此乐勿容儿辈知。 -
123.《游青玉峡》 宋·李吕
双剑插银潢,飞下作惊瀑。
奔流两山间,峡石峙青玉。
大声殷其雷,余响乱琴筑。
澄泓神龙居,秽浊不敢触。 -
124.《绝尘轩》 宋·李吕
生平雅不乐城市,背郭开轩喜再来。
烟淡山屏青未了,晴曛荷盖翠相挨。
倚风柔弱休栽柳,照水横斜乘种梅。
乘兴只应清坐好,此怀难向俗人开。 -
125.《与青原正庵老》 宋·刘过
倦行老矣偏东南,最后青原识正庵。
无法更求身外说。
有祥应向意中参。
春风绕寺雨花坠,石鼎烹花泉味甘。
暂痈尘嚣聊税驾,与君相对款清谈。 -
126.《青玉案·平生百绕垂虹路》 宋·张元干
平生百绕垂虹路。
看万顷、翻云去。
山澹夕晖帆影度。
菱歌风断,袜罗尘散,总是关情处。
少年陈迹今迟暮。
走笔犹能醉时句。
花底自成心暗许。
旧家春事,觉来客恨,分付疏篷雨。 -
127.《青罗山房歌寄宋景濂》 明·刘基
若有人兮乃在大江之南,浙河之东。
连山掎拔瀛海上,上与河鼓天津通。
忆昔四女下天来,遗鬟堕髢根庞鸿。
仙华杰出最怪异,望之如云浮太空。 -
128.《书龙变轩事乃成颂白青城道伯》 宋·张继先
一室绝尘埃,和风撼瑶竹。
满几惟琴书,潇然异尘俗。
时时操寸毫,节篆数囊录。
或同务玄子,楸枰两三局。
夜对隔林月,膝上奏神曲。
更深兴未阑,徐徐启缄轴。
好来青城君,云开远山绿。 -
129.《送雍尧咨游青城》 宋·王灼
曾游玉垒市,长揖岷山云。
尘缘不暇往,今日翻送君。
丈人紫霞服,麻姑青练裙。
鹿车时出游,俗眼了难分。 -
130.《宿崇德祠下望青城诸山》 宋·王灼
昔年来就学,颇熟青城面。
虽无寻山分,犹喜旦暮见。
违去八寒暑,梦想无时休。
谁意俗士驾,复作山不游。 -
131.《游宝莲寺分韵得尘字》 宋·冯时行
路出青山近,招提更可人。
清心钟磬响,远迹簿书尘。
晚日池边迥,秋风杖履亲。
频来一樽酒,不畏老僧嗔。 -
132.《青汉谣》 宋·曹勋
鼓策飞晨华,翘辔玄景阿。
云裾动星汉,流彩鸣玉珂。
苕苕拂青霭,俛仰窥员罗。
群真俨龙驾,拊节扬空歌。 -
133.《同日登青山偶作》 宋·吴芾
公余不惮陟崔嵬,三到谢公池上来。
下视众山俱培塿,俯窥尘世尽氛埃。
松生清籁醒人耳,花褪残红堕酒杯。
喜与诸君同胜赏,莫辞一醉少徘徊。 -
134.《平原郡王南园诗二十一首·远尘》 宋·姜特立
高亭迥出人寰青,须信仙凡路已分。
世上俗尘那得到,如今步步是青云。 -
135.《青玉案·东门杨柳空盈路》 宋·赵长卿
东门杨柳空盈路。
系得征鞍能驻不。
暗绿枝头新过雨。
柔丝千尺,乳莺百啭,似怨行人去。
行人去後如何处。
去向天边簉鵷鹭。
瑶管琼台多雅趣。
花砖稳上,玉阶阔步,肯念人尘土。 -
136.《青山买舟》 宋·虞俦
落日千乌外,青山一望中。
买舟群仆喜,兀坐与谁同。
旅店孤烟起,田家曲港通。
鸥盟暂时乞,又踏软尘红。 -
137.《青峰诗帐赞》 宋·岳珂
心潜书法,神造诗境。
予意是时,万念从屏。
乐非外骛,自得隽永。
坐令尘埃,顿发深省。 -
138.《行香子·世事尘轻》 宋·吴潜
世事尘轻。
宠辱何惊。
□不须、更问君平。
一帆客棹,几曲渔汀。
正年华晚,露华澹,月华明。
休论烟阁,莫说云屏。
算惟堪、瓜种东陵。
驹阴短景,蜗角浮名。
但岁难留,身难健,鬓难青。 -
139.《八声甘州·领青油车骑出郊坰》 宋·李曾伯
领青油车骑出郊坰,来游晋龙山。
喜水天澄霁,稻畦镰净,榆塞戈闲。
登高谩酬佳节,一笑破苍颜。
剩泛茱萸菊,杯莫留残。 -
140.《登尘表》 宋·李曾伯
领略东风一倚阑,凭高便觉小尘寰。
目穷千古关河外,身在半空烟霭间。
二水护城青映带,四山连野翠回环。
英雄易老愁无极,境是人非鹤自还。