-
1.《游云门寺》 唐·宋之问
维舟探静域,作礼事尊经。
投迹一萧散,为心自杳冥。
龛依大禹穴,楼倚少微星。
沓嶂围兰若,回溪抱竹庭。 -
2.《湘中别成威闍黎》 唐·李群玉
至哉彼上人,冰霜凛规则。
游心杳何境,宴坐入冥默。
解空与密行,名腊信崇德。
吐论驾秋涛,龙宫发胸臆。 -
3.《游长安诸寺联句·宣阳坊静域寺·三阶院联句》 唐·段成式
密密助堂堂,隋人歌檿桑。
双弧摧孔雀,一矢陨贪狼。
——段成式
百步望云立,九规看月张。 -
4.《渔家傲·富贵经中谈净域》 宋·可旻
富贵经中谈净域。
赤珠玛瑙为严饰。
彼土众生当晓色。
擎衣裓。
妙华供养他方佛。
稚小嬉游随没溺。
娑婆是苦何曾识。
忻厌迩来方有力。
从朝夕。
静焚一炷香凝碧。 -
5.《昔杯渡禅师自西域开山隐静止携五叶松来岁月》 宋·吴芾
杯渡移从西域来,一枝五叶翠成堆。
谢师致此为吾寿,使向湖山深处栽。 -
6.《重过拂水山居经宿遂撤新楼开竁域主人复申墓》 明·程嘉燧
隔岁寒梅压路横,过年风槛纸窗鸣。
岩扉静掩涓涓户,山阁俄开郁郁城。
新表伫归华鹤语,生刍与怅白驹行。
松堂丙舍仍招隐,投老看君誓墓情。 -
7.《送金城公主适西蕃》 唐·武平一
广化三边静,通烟四海安。
还将膝下爱,特副域中欢。
圣念飞玄藻,仙仪下白兰。
日斜征盖没,归骑动鸣鸾。 -
8.《从军行》 唐·李昂
汉家未得燕支山,征戍年年沙朔间。
塞下长驱汗血马,云中恒闭玉门关。
阴山瀚海千万里,此日桑河冻流水。
稽洛川边胡骑来,渔阳戍里烽烟起。 -
9.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
10.《奉送郭中丞兼太仆卿充陇右节度使三十韵(郭英乂)》 唐·杜甫
诏发西山将,秋屯陇右兵。
凄凉馀部曲,燀赫旧家声。
雕鹗乘时去,骅骝顾主鸣。
艰难须上策,容易即前程。 -
11.《云门山投龙诗》 唐·赵居贞
晓登云门山,直上一千尺。
绝顶弥孤耸,盘途几倾窄。
前对竖裂峰,下临削成壁。
阳巘灵芝秀,阴崖半天赤。 -
12.《青云干吕》 唐·彭伉
祥辉上干吕,郁郁又纷纷。
远示无为化,将明至道君。
势凝千里静,色向九霄分。
已见从龙意,宁知触石文。 -
13.《凉公从叔春祭广利王庙》 唐·李群玉
龙骧伐鼓下长川,直济云涛古庙前。
海客敛威惊火旆,天吴收浪避楼船。
阴灵向作南溟王,祀典高齐五岳肩。
从此华夷封域静,潜熏玉烛奉尧年。 -
14.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
15.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
16.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
17.《建业怀古》 唐·吴筠
炎精既失御,宇内为三分。
吴王霸荆越,建都长江滨。
爰资股肱力,以静淮海民。
魏后欲济师,临流遽旋军。 -
18.《高士咏·南华真人》 唐·吴筠
南华源道宗,玄远故不测。
动与造化游,静合太和息。
放旷生死外,逍遥神明域。
况乃资九丹,轻举归太极。 -
19.《鵩鸟赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王傅三年,有鵩飞入谊舍。
鵩似鸮,不祥鸟也。
谊即以谪居长沙,长沙卑湿,谊自伤悼,以为寿不得长,乃为赋以自广也。
其辞曰:单阏之岁兮,四月孟夏,庚子日斜兮,鵩集予舍。 -
20.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。