-
281.《真上人》 宋·宋祁
面壁观空度几春,灵山法会更离群。
定心不动池俱满,标指无言月自分。
经叶昼閒落毳祴,空花晨静贮馀薰。
金园晤赏人谁见,万里残阳送碧云。 -
282.《题倪敦复北轩》 宋·张耒
潇洒倪夫子,新城面北堂。
庭前无狱讼,客至有壶觞。
昼静尘埃绝,春余花草香。
为君题素壁,容我醉中狂。 -
283.《北原》 宋·张耒
秋风日夜吹北原,秋芜经霜不复繁。
萦纡一径渐可蹑,步踏落叶披榛菅。
萧萧九月草木变,独有修竹犹禁寒。
青红野实不可办,晚日照射霜榴殷。 -
284.《渡洛游三乡书所见》 宋·张耒
重云蔽南山,远见山雨白。
我行山之北,便与云雨隔。
西风来如奔,零乱云物拆。
驱除信果决,霶霈绝余滴。 -
285.《广化遇雨》 宋·张耒
浮云蔽高峰,台殿延晚色。
风声转谷豪,雨脚射山白。
东楼瞰虚明,龙甲排松柏。
萧森异人境,坐视动神魄。 -
286.《游武昌》 宋·张耒
一叶横江凌浩渺,李君见我迎门笑。
鹅黄初熟醅旋压,书室焚香地新扫。
淋漓歌笑不知夜,竹榻枕藉眠诸少。
老人被暖觉独晚,惊起东南日如烧。 -
287.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
288.《放言十首》 宋·黄庭坚
榨床在东壁,病起绕壁行。
新醅浮白蚁,渴见解朝酲。
小槽垂玉筋,音响有余清。
疾风春雨作,静夜山泉鸣。
安得朱丝弦,为我写此声。
想知舜南风,正尔可人情。 -
289.《姨母李夫人墨竹二首》 宋·黄庭坚
深闺静几试笔墨,白头腕中百斛力。
荣荣枯枯皆本色,悬之高堂风动壁。 -
290.《过兰亭有感》 元·王冕
东晋风流安在哉?烟岚漠漠山崔嵬。
衰兰无苗土花盛,长松落雪孤猿哀。
满地斜阳似无主,昏风不独黄鹂语。
当时诸子已寂寥,真本兰亭在何许?欹檐老树缘女萝,崩崖断壁青相磨。 -
291.《题王有恒山房》 元·王冕
人世红尘涨碧空,薜窗萝几自清风。
朝来爽气归书润,夜静青云入梦浓。
壁上枯桐忘岁月,床头老剑识英雄。
丈夫要看好山色,不是关中即洛中。 -
292.《同君倚过圣俞》 宋·司马光
王畿一古枢,簿领日填积。
自非奉朝请,九衢未尝识。
今北到东城,胥靡暂逃役。
近指圣俞居,安能不往觌。 -
293.《戏答圣俞》 宋·欧阳修
鹤行而啄,青玉嘴,枯松脚,兔蹲而累,尖两耳,攒四蹄。
往往於人家高堂净屋曾见之,锦装玉轴挂壁垂。 -
294.《关河令/清商怨》 宋·周邦彦
秋阴时晴向暝,变一庭凄冷。
伫听寒声,云深无雁影。
更深人去寂静。
但照壁、孤灯相映。
酒已都醒,如何消夜永。 -
295.《水调歌头 与李长源游龙门》 元·元好问
滩声荡高壁,秋气静云林。
回头洛阳城阙,尘土一何深。
前日神光牛背,今日春风马耳,因见古人心。
一笑青山底,未受二毛侵。 -
296.《赠崔少微》 宋·林逋
贤才负圣朝,终日掩衡茅。
尚静师高道,甘贫绝俗交。
晒碑看壁蠹,蒸术拾邻梢。
却忆杨夫子,劳劳事解嘲。 -
297.《僧院夏日和酬朱仲方》 宋·林逋
一院掩萧森,晨凉又夕阴。
鹤应输静立,蝉合伴清吟。
著壁云衣重,通帘竹翠深。
卧屏来看否,天姥雪千寻。 -
298.《题陆敦礼山居伏牛潭》 唐·张祜
伏牛真怪事,余胜几人谙。
日彩沉青壁,烟容静碧潭。
泛心何虑冷,漱齿讵忘甘。
幸挈壶中物,期君正兴酣。 -
299.《沁园春·衮绣堂前》 宋·无名氏
衮绣堂前,福星开度,寿星入垣。
有建隆臣普,上天宰辅,绍兴臣鼎,平地神仙。
入秉钧衡,出分藩屏,托住东南半壁天。
年来好,甚烽消万里,尘静三边。 -
300.《清远江峡山寺》 唐·张说
流落经荒处,逍遥此梵宫。
云峰吐月白,石壁淡烟红。
宝塔灵仙涌,悬龛造化功。
天香涵竹气,虚呗引松风。
檐牖飞花入,廊房激水通。
猿鸣知谷静,鱼戏辨江空。
静默将何贵,惟应心境同。