-
261.《旅怀》 明·张宇初
落木号凄风,蟋蟀鸣四壁。
寒灯照帘帷,丛薄林露滴。
弊帙散未收,遗言藉闲适。
更长城鼓遥,星月杂行迹。 -
262.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
263.《芥浮阁二首》 明·郑胤骥
东风入林闾,春事看已馥。
镜里发方华,樽中酒初绿。
日将萧洒意,静与良辰逐。
最宜檐萧萧,偏怜昼穆穆。 -
264.《寄上吴王其二》 唐·李白
坐啸庐江静。
闲闻进玉觞。
去时无一物。
东壁挂胡床。 -
265.《麴生访宿》 唐·白居易
西斋寂已暮,叩门声嘀嘀。
知是君宿来,自拂尘埃席。
村家何所有?茶果迎来客。
贫静似僧居,竹林依四壁。
厨灯斜影出,檐雨余声滴。
不是爱闲人,肯来同此夕? -
266.《九月十五日迩英讲论语终篇赐执政讲读史官燕》 宋·苏轼
长独坐黄昏谁是伴紫薇花对紫薇郎翌日各以表谢又进诗一篇臣轼诗云绣裳画衮云垂地,不作成王剪桐戏。
日高黄繖下西清,风动槐龙舞交翠。
(迩英阁前有双槐,樛然属地如龙形。
)壁中蠹简今千年,漆书蝌蚪光射天。 -
267.《司命宫杨道士息轩》 宋·苏轼
无事此静坐,一日似两日。
若活七十年,便是百四十。
黄金几时成,白发日夜出。
开眼三千秋,速如驹过隙。
是故东坡老,贵汝一念息。
时来登此轩,目送过海席。
家山归未能,题诗寄屋壁。 -
268.《九月十五日,迩英讲《论语,终篇,赐执政讲》 宋·苏轼
绣裳画衮云垂地,不作成王剪桐戏。
日高黄繖下西清,风动槐龙舞交翠。
壁中蠹简今千年,漆书科斗光射天。
诸儒不复忧吻燥,东宫赐酒如流泉。 -
269.《游章义寺》 宋·王安石
九日章义寺,倦游因解镳。
拂榻寄午梦,起寻北山椒。
岑蔚鸟绝迹,悲鸣唯一蜩。
欢言与僧期,於此共箪瓢。 -
270.《夜坐》 宋·陆游
灯暗一室幽,鸟鸣四山静。
道人坐倚壁,度此清夜永。
少时志功名,痴绝如捕影。
造物遗以穷,磨砻发深省。
坐令盆盎浅,渺渺波万顷。
虽未造道真,南辕终至郢。 -
271.《幽居》 宋·陆游
穷老苦畏事,雅意在丘壑;结茆镜湖上,卒岁安寂寞。
有门常嬾开,壁间挂双屩。
犹恨未远人,静夜闻城角。 -
272.《小筑》 宋·陆游
小筑茅茨镜水滨,天教静处著闲身。
平原不复赋豪士,甫里但思歌散人。
翠壁微泉时的皪,衡门叠嶂晓嶙峋。
子虚误辱诸公赏,万里轻鸥岂易驯! -
273.《乌龙雪》 宋·陆游
乌龙如真龙,妥尾卧江碛;时时登楼望,爪尾略可识。
今朝事大异,千嶂忽如失。
遥知重云外,已有雪数尺。
颇念采薇人,清坐焉得食?裹饭欲问之,矫首空峭壁。 -
274.《自雪堂登四望亭因历访苏公遗迹至安国院》 宋·陆游
我醉飞屐登孱颜,拄杖出没风烟间。
三山葱曨鲛鳄静,九关肃穆虎豹闲。
几年金骨炼绿髓,此日始得穷跻攀。
老僊归侍紫皇案,空有野水流淙潺。 -
275.《书室》 宋·陆游
客来莫笑席尘凝,静处工夫却少增。
黑蚁常翻鲁壁简,瘦蛟时落越溪藤。
尚能豪健如霜鹘,未遽衰残学冻蝇。
更喜论文有儿子,夜窗相对短檠灯。 -
276.《丙午初冬得心腹痛疾大下而愈羸耗不支方在告》 宋·陆游
愔愔四壁空,宛宛一室奥;雨声静更闻,雨气深不到。
下帘设纸屏,篝火支药灶。
勿言此幽陋,足以养衰眊。
颇闻闾里间,比夕多狗盗,游徼无乃阙,鳏寡将孰告?家贫未决去,禄食当念报,卧痾畴敢安,起立掷吾帽! -
277.《幽思》 宋·陆游
云际茅茨一两间,春来幽春日相关。
临窗静试下岩砚,欹枕卧看灵壁山。
红练带飞俱意得,锦熏笼暖尚香悭。
今朝社过添惆怅,高栋巢空燕未还。 -
278.《东篱》 宋·陆游
东篱深僻嬾衣裳,书卷纵横杂药囊。
无吏徵租终日睡,得钱沽酒一春狂。
新营茅舍轩窗静,旋煮山蔬匕箸香。
戏集句图书素壁,本来无事却成忙。 -
279.《戏题僧庵》 宋·陆游
致虚守静气常全,家付儿孙命委天。
梦事只堪高卧看,危途谁校疾行先?独辕短棹聊乘兴,野草幽花自斗妍。
数宇漫留僧壁去,与身闲作後身缘。 -
280.《次东坡先生用六一先生雪诗律令龟字二十韵旧》 宋·杨万里
病身柴立手亦龟,不要人怜天得知。
一寒度夕抵度岁,恶风更将乾雨吹。
作祥只解谁饥腹,催老偏工欺短髭。
透屋旋生衾里铁,隔窗也送砚中澌。