-
301.《秋日同希深昆仲游龙门香山晚泛伊川觞咏久之》 宋·梅尧臣
落日川上好,徘徊弄孤舟。
鸣桹进山口,清唱发渡头。
浅濑不可泝,停桡信中流。
山樽对苍翠,溪鸟自沈浮。 -
302.《姑苏杂咏 天池(在华山)》 明·高启
灵峰可度难,昔闻枕中书。
天池在其巅,每出青芙蕖。
湛如玉女盆,云影含夕虚。
人静时饮鹿,水寒不生鱼。 -
303.《大驾亲祀方丘选射斋宫奉次御制韵》 明·高启
奠壁方坛晓祝釐,豹竿风动从灵祗。
献符多士歌昌运,扈跸诸蕃睹盛仪。
郊射贯侯初复古,汾祠获鼎未云奇。
山川效静年多谷,神答皇心定有期。 -
304.《谢宣赐御草书急就章并朱邸旧集歌》 宋·王禹偁
臣闻伏羲画卦朴且淳,苍颉迼字初有文。
大篆小篆八分体,楷隶章草何纷纭。
因兹八法各有要,遂使六艺区以分。
其中最难惟草圣,玄妙功夫自天性。 -
305.《送宋澥处士之长安》 宋·王禹偁
簪笏盈门独纫兰,卧龙潜在八龙间。
鴒原任说朝贤贵,鹤氅惟称处士闲。
静按仙经烧大药,狂挨僧壁画遥山。
老郎见作归休计,分取圭峰并掩关。 -
306.《睡》 宋·王禹偁
此境一何醇,熙熙别得春。
有声皆俗格,无梦是天真。
壁上登山屐,床头漉酒巾。
轻轻龟喘息,苒苒蝶精神。 -
307.《目痛一月未愈自和前九首》 宋·刘克庄
静中面壁打坐,倦后抛书投床。
认自家一尺棰,管渠侬万丈光。 -
308.《赠空上人》 宋·曾几
我搴空门秀,得之古疏山。
斯人器玉壶,中有宝月寒。
四壁澹相对,安身一蒲团。
玲珑六窗静,竟日心猿閒。 -
309.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
310.《题李处士月轩》 宋·文同
圆蟾喷金波,万里洒清滴。
幽轩得虚敞,皓彩溢素壁。
绳床有高隐,苦调起岑寂。
盈襟纳孤光,静与爽气敌。 -
311.《墨君堂》 宋·文同
嗜竹种复画,浑如王掾居。
高堂倚空岩,素壁交扶疏。
山影覆秋静,月色澄夜虚。
萧爽只自适,谁能爱吾庐。 -
312.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
313.《题欧阳氏山水后》 宋·白玉蟾
平沙断岸几千尺,树色烟光渺无极。
一叶扁舟归去来,渔翁放棹倚芦荻。
八九山家云水村,白苹红蓼数渔船。
沙寒石瘦木叶落,一钩淡月照黄昏。 -
314.《冬日同王茂翁联句二首》 宋·白玉蟾
风箭射壁缝,寒稜入被单。
幽栖悄无梦,神思静常安。
纸帐悬冰帘,霜华结玉盘。
窗外竹敲竹,坛前旛动旛。
青灯寒燄短,红炭冷灰残。
暗香何处梅,彻夜相檀栾。 -
315.《戴月游西林》 宋·白玉蟾
悄然无人声,但有一杯月。
谁家鸣乳庞,万籁静不发。
苍须指前路,满地铺翠樾。
清露滴秋衾,夜气飞霰屑。 -
316.《澹菴》 宋·白玉蟾
平生只要乐清虚,占断人间静处居。
古壁空悬三尺剑,幽窗闲却一床书。
远山喜色日初染,枯木凉声风自梳。
细嚼清闲滋味别,云霞收拾作粮储。 -
317.《慵庵》 宋·白玉蟾
绛阙清都旧姓名,此生落魄任天真。
横窗古砚前朝水,挂壁闲琴几日尘。
幽草莫锄沿日静,落花不扫襯苔匀。
倩风来作关门仆,借月来作关门仆, -
318.《秋日》 宋·寇准
江天物候潜衰变,气爽初疑夏景馀。
雨渍乱苔侵古壁,风飘红叶满荒渠。
晚云连岳幽藏寺,秋水澄江静见鱼。
昔岁一鸣无所恨,绿槐金蕊任萧疏。 -
319.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
320.《次韵子瞻颍州留别二首》 宋·苏辙
托身游宦乡,终老羡箕颍。
隐居亦何乐,亲爱形随影。
念兄适吴越,霜降水初冷。
翩然事舟楫,弃此室庐静。