-
21.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
老态垂垂,岁月浸欺。
半头生白发,瘦骨裹黄皮。
情闲用而活,句妙默而知。
河阔斗寒云静夜,天无四壁风披披。 -
22.《欲渡长芦与琛上人渔家词》 宋·释正觉
一苇江头老白眉,而今问讯慰相思。
风静夜,月明时,满眼寒光下钓丝。 -
23.《送静上人》 宋·释子淳
本自圆成不在言,泥牛耕破劫初田。
夜来风月霜威重,天晓昆仑戴雪还。 -
24.《捣练子令·深院静》 五代·李煜
深院静,小庭空,断续寒砧断续风。
无奈夜长人不寐,数声和月到帘栊。 -
25.《临江仙·昨夜个人曾有约》 清·纳兰性德
昨夜个人曾有约,严城玉漏三更。
一钩新月几疏星。
夜阑犹未寝,人静鼠窥灯。
原是瞿唐风间阻,错教人恨无情。
小阑干外寂无声。
几回肠断处,风动护花铃。 -
26.《春夜竹亭赠钱少府归蓝田》 唐·王维
夜静群动息,时闻隔林犬。
却忆山中时,人家涧西远。
羡君明发去,采蕨轻轩冕。 -
27.《酬晖上人秋夜山亭有赠》 唐·陈子昂
皎皎白林秋,微微翠山静。
禅居感物变,独坐开轩屏。
风泉夜声杂,月露宵光冷。
多谢忘机人,尘忧未能整。 -
28.《晚秋夜》 唐·白居易
碧空溶溶月华静,月里愁人吊孤影。
花开残菊傍疏篱,叶下衰桐落寒井。
塞鸿飞急觉秋尽,邻鸡鸣迟知夜永。
凝情不语空所思,风吹白露衣裳冷。 -
29.《临江仙·金锁重门荒苑静》 五代·鹿虔扆
金锁重门荒苑静,绮窗愁对秋空。
翠华一去寂无踪。
玉楼歌吹,声断已随风。
烟月不知人事改,夜阑还照深宫。
藕花相向野塘中,暗伤亡国,清露泣香红。 -
30.《听嘉陵江水声寄深上人》 唐·韦应物
凿崖泄奔湍,古称神禹迹。
夜喧山门店,独宿不安席。
水性自云静,石中本无声;
如何两相激,雷转空山惊?
贻之道门归,了此物我情。 -
31.《过秦楼·大石》 宋·周邦彦
水浴清蟾,叶喧凉吹,巷陌马声初断。
闲依露井,笑扑流萤,惹破画罗轻扇。
人静夜久凭阑,愁不归眠,立残更箭。
叹年华一瞬,人今千里,梦沉书远。 -
32.《美人对月》 明·唐寅
斜髻娇娥夜卧迟,梨花风静鸟栖枝。
难将心事和人说,说与青天明月知。 -
33.《无俗念·灵虚宫梨花词》 宋·丘处机
春游浩荡,是年年、寒食梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼葩堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,冷浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
34.《喜外弟卢纶见宿》 唐·司空曙
静夜四无邻,荒居旧业贫。
雨中黄叶树,灯下白头人。
以我独沉久,愧君相见频。
平生自有分,况是蔡家亲。 -
35.《鹊桥仙·夜闻杜鹃》 宋·陆游
茅檐人静,蓬窗灯暗,春晚连江风雨。
林莺巢燕总无声,但月夜、常啼杜宇。
催成清泪,惊残孤梦,又拣深枝飞去。
故山犹自不堪听,况半世、飘然羁旅! -
36.《虞美人·有美堂赠述古》 宋·苏轼
湖山信是东南美,一望弥千里。
使君能得几回来?便使樽前醉倒更徘徊。
沙河塘里灯初上,水调谁家唱?夜阑风静欲归时,惟有一江明月碧琉璃。 -
37.《初过陇山途中呈宇文判官》 唐·岑参
一驿过一驿,驿骑如星流。
平明发咸阳,暮及陇山头。
陇水不可听,呜咽令人愁。
沙尘扑马汗,雾露凝貂裘。 -
38.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
39.《题祝公辅静得斋》 宋·方回
郑卫撼俗耳,姬姜接凡目。
醇酎诳渴吻,大房诱饥腹。
一阈内外间,鲜不妄举足。
堂堂七尺躯,顷刻万感触。 -
40.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。