-
61.《效古秋夜长》 唐·钱起
秋汉飞玉霜,北风扫荷香。
含情纺织孤灯尽,拭泪相思寒漏长。
檐前碧云静如水,月吊栖乌啼鸟起。
谁家少妇事鸳机,锦幕云屏深掩扉。
白玉窗中闻落叶,应怜寒女独无衣。 -
62.《恭王故太妃挽歌词二首(校书郎时作)》 唐·元稹
燕姞贻天梦,梁王尽孝思。
虽从魏诏葬,得用汉藩仪。
曙月残光敛,寒箫度曲迟。
平生奉恩地,哀挽欲何之。 -
63.《郡中冬夜闻蛩》 唐·姚合
秋蛩声尚在,切切起苍苔。
久是忘情者,今还有事来。
微霜风稍静,圆月雾初开。
此思谁能遣,应须执酒杯。 -
64.《满江红(寄内)》 宋·晁补之
月上西窗,书帏静、灯明又减。
水漏涩、铜壶香烬,夜霜如雪。
睡眼不曾通夕闭,梦魂争得连宵接。
念碧云、川路古来长,无由越。 -
65.《蓦山溪(月夜)》 宋·谢逸
霜清木落,深院帘栊静。
池面卷烟波,莹香水、一奁明镜。
修筠拂槛,疏翠挽婵娟,山雾敛,水云收,野阔江天迥。
红消醉玉,酒面风前醒。 -
66.《临江仙》 宋·倪稱
万里凉风收积雨,一天晴碧新开。
暮云归尽绝纤埃。
金波明静夜,玉露湿苍苔。
坐有霜髯诗酒客,平生见月衔杯。
传闻丹诏日边来。
莫辞通夕醉,对景且徘徊。 -
67.《夜行船》 宋·周密
寒菊欹风栖小蝶。
帘栊静、半规凉月。
梦不分明,恨无凭据,肠断锦笺盈箧。
哀角吹霜寒正怯。
倚瑶筝、暗愁谁说。
宝兽频添,玉虫时翦,长记旧家时节。 -
68.《蝶恋花(佳人)》 宋·李冠
贴鬓香云双绾绿。
柳弱花娇,一点春心足。
不肯玉箫闲度曲。
恼人特把青蛾蹙。
静夜溪桥霜薄屋。
独影行歌,惊起双鸾宿。
愁破酒阑闺梦熟。
月斜窗外风敲竹。 -
69.《满庭霜(述怀)》 宋·葛郯
归去来兮,苕谿深处,上有苍翠千峰。
月桥烟墅,家在五湖东。
试觅桃花流水,鸡犬静、人迹才通。
沙汀晚,一天云锦,飞下水精宫。 -
70.《满庭霜(述怀)》 宋·葛郯
归去来兮,苕谿深处,上有苍翠千峰。
月桥烟墅,家在五湖东。
试觅桃花流水,鸡犬静、人迹才通。
沙汀晚,一天云锦,飞下水精宫。 -
71.《题静春堂集》 宋·钱仲鼎
闭门雪卧远,咏史风情留。
诗有三百篇,令子手所裒。
汝翁秀儒林,殖学媲前修。
六经穷窔奥,万象工雕锼。 -
72.《冬夜偕徐敬室自白石归》 宋·赵肃远
落叶溪边卸小舠,似游赤壁步临皋。
溪声忽静霜将下,山意生寒月正高。
举世梦酣庄氏蝶,此时心在屈平骚。
梅花雅有幽期旧,特地吹香满客袍。 -
73.《盛山纪事》 明·林俊
朐霜青白雁群,小堂对柏日西曛。
繁星江接巴文水,淡墨山开盛字云。
井切三潮兵幸洗,冈当一火玉为焚。
具知野骨封候暐,静夜冤声触处闻。 -
74.《月下夜行》 明·张宇初
官舸宵征上,丹衷切帝畿。
水寒霜逼枕,江静月侵衣。
微火村墟僻,残烟网罟稀。
山林衰倦久,鸥鹭惬忘机。 -
75.《夜》 宋·张耒
木落风高砧杵伤,孤城更漏入秋长。
寒生疏牖人无梦,月过中庭树有霜。
报落梧桐犹陨叶,知时蟋蟀解亲床。
年年多病浑无寐,静对楞严一炷香。 -
76.《对酒歌答谢公静》 宋·黄庭坚
我为北海饮,君作东武吟。
看君平生用意处,萧洒定自知人心。
南阳城边雪三日,愁阴不能分皂白。
摧轮踠蹄泥数尺,城门昼开眠贾客。 -
77.《和利州鲜于转运公剧八咏·柏轩》 宋·司马光
凛然陵霜色,本自生丘壑。
徒之群子庭,栽培固不薄。
静夜声飂飂,清书阴漠漠。
秀气逼檐楹,翠影通帘箔。
知君栋梁材,大匠偶未度。
但守岁寒心,间轩亦不恶。 -
78.《送达观禅师归隐静寺古律二首》 宋·梅尧臣
初逢洛阳陌,再见南徐州。
所历几何时,倏去二十秋。
今复振霜屦,还山远莫留。
我咏阮公诗,物靡必沈浮。
谁云西海鱼,夜飞东海头。
世人嗟识昧,岂是滞林丘。 -
79.《和仲蒙夜坐》 宋·文同
宿鸟惊飞断雁号,独凭幽几静尘劳。
风鸣北户霜威重,云压南山雪意高。
少睡始知茶效力,大寒须遣酒争豪。
砚冰已合灯花老,犹对群书拥敝袍。 -
80.《杨叔武北堂夜话》 宋·蔡襄
岁晏物景薄,层阴向晚饶。
轻云隐微月,残雪栖枯条。
夫君有高适,顾我慰寂寥。
潇洒开北堂,拂榻延良宵。