-
1.《静夜》 宋·陈棣
静夜披黄卷,青藜照五行。
恨无知我鲍,空羡起予商。
学业心将棘,功名鬓欲霜。
此生应自断,无复问穹苍。 -
2.《静夜不寐行》 宋·释文珦
静夜不遑寐,秋所殊清清。
霜露涂庭芜,陨叶摧枝茎。
西风更萧骚,万窍门皆同声。
蜻蛚亦含悲,啧啧床下鸣。 -
3.《静夜思》 唐·李白
床前明月光,疑是地上霜。
举头望明月,低头思故乡。 -
4.《秋夜怀句曲山隐者》 明·郭武
清霜木叶空阶满,静夜钟声独坐闻。
遥想山中人未宿,自拈香炷礼秋云。 -
5.《山夜》 宋·张耒
更漏孤城迥,帘帷静夜长。
天高风送雁,月冷树浮霜。
晚菊差池绿,高桐次第黄。
晓来南国梦,不觉寄他乡。 -
6.《颂古三十六首》 宋·释惟一
一物不为,千圣不识。
静夜霜钟,澄潭秋月。 -
7.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
8.《水龙吟·淮河舟中夜闻宫人琴声》 宋·汪元量
鼓鞞惊破霓裳,海棠亭北多风雨。
歌阑酒罢,玉啼金泣,此行良苦。
驼背模糊,马头匼匝,朝朝暮暮。
自都门燕别,龙艘锦缆,空载得,春归去。 -
9.《耒阳溪夜行》 唐·张九龄
乘夕棹归舟,缘源路转幽。
月明看岭树,风静听溪流。
岚气船间入,霜华衣上浮。
猿声虽此夜,不是别家愁。 -
10.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
11.《霜天晓角(霜夜小酌)》 宋·赵长卿
_儿幽静处,围炉面小窗。
好是斗头儿坐,梅烟炷、返魂香。
对火怯夜冷,猛饮消漏长。
饮罢且收拾睡,斜月照、满帘霜。 -
12.《霜天晓角·合儿幽静处》 宋·赵长卿
合儿幽静处,围炉面小窗。
好是斗头儿坐,梅烟炷、返魂香。
对火怯夜冷,猛饮消漏长。
饮罢且收拾睡,斜月照、满帘霜。 -
13.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
14.《北原》 宋·张耒
秋风日夜吹北原,秋芜经霜不复繁。
萦纡一径渐可蹑,步踏落叶披榛菅。
萧萧九月草木变,独有修竹犹禁寒。
青红野实不可办,晚日照射霜榴殷。 -
15.《鹧鸪天·短发如霜久已拚》 元·元好问
短发如霜久已拚。
无冠可挂更须弹。
初闻古寺多伥鬼,又说层冰有热官。
闲处坐,静中看。
时情天意酒杯干。
篱边老却陶潜菊,一夜西风一夜 -
16.《山夜闻钟》 唐·张说
夜卧闻夜钟,夜静山更响。
霜风吹寒月,窈窕虚中上。
前声既舂容,后声复晃荡。
听之如可见,寻之定无像。
信知本际空,徒挂生灭想。 -
17.《恼如霜露,慧日能消除·”]》 唐·白居易
吾道寻知止,君恩偶未忘。
忽蒙颁凤诏,兼谢剖鱼章。
莲静方依水,葵枯重仰阳。
三车犹夕会,五马已晨装。 -
18.《平望夜景》 宋·杨万里
二冬冬,三当当,夜泊平望更点长。
新月无光湖有光,昨宵一雪今宵霜,犬吠两岸皈人忙。 -
19.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
20.《霜夜望月》 宋·杨万里
人静蛩喧天欲霜,不眠独自步风廊。
闲看月走仍云走,知是云忙复月忙。