-
1.《悲秋》 宋·陆游
萧萧衰鬓点新霜,人静房栊易断肠。
等是闭门愁里过,任教风雨坏重阳。 -
2.《赠房卢氏琯》 唐·王维
达人无不可,忘己爱苍生。
岂复少十室,弦歌在两楹。
浮人日已归,但坐事农耕。
桑榆郁相望,邑里多鸡鸣。 -
3.《题卢道士房》 唐·李颀
秋砧响落木,共坐茅君家。
惟见两童子,林前汲井华。
空坛静白日,神鼎飞丹砂。
麈尾拂霜草,金铃摇霁霞。
上章人世隔,看弈桐阴斜。
稽首问仙要,黄精堪饵花。 -
4.《听董大弹胡笳声兼寄语弄房给事》 唐·李颀
蔡女昔造胡笳声,一弹一十有八拍。
胡人落泪沾边草,汉使断肠对归客。
古戍苍苍烽火寒,大荒沈沈飞雪白。
(沈 通:沉) -
5.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。 -
6.《题辛道士房》 唐·储光羲
全神不言命,所尚道家流。
迨此远南楚,遂令思北游。
先生秀衡岳,玉立居玄丘。
门带江山静,房随瑶草幽。 -
7.《同房宪部应旋》 唐·储光羲
衡山法王子,慧见息诸苦。
落发自南州,燕居在西土。
养正不因晦,得中宁患旅。
旷然长虚闲,即理寄行补。 -
8.《题终南翠微寺空上人房》 唐·孟浩然
翠微终南里,雨后宜返照。
闭关久沈冥,杖策一登眺。
遂造幽人室,始知静者妙。
儒道虽异门,云林颇同调。 -
9.《同王九题就师山房》 唐·孟浩然
晚憩支公室,故人逢右军。
轩窗避炎暑,翰墨动新文。
竹蔽檐前日,雨随阶下云。
周游清荫遍,吟卧夕阳曛。
江静棹歌歇,溪深樵语闻。
归途未忍去,携手恋清芬。 -
10.《同王九题就师山房》 唐·孟浩然
晚憩支公室,故人逢右军。
轩窗避炎暑,翰墨动新文。
竹蔽檐前日,雨随阶下云。
周游清荫遍,吟卧夕阳曛。
江静棹歌歇,溪深樵语闻。
归途未忍去,携手恋清芬。 -
11.《茔禅师房观山海图》 唐·李白
真僧闭精宇,灭迹含达观。
列嶂图云山,攒峰入霄汉。
丹崖森在目,清昼疑卷幔。
蓬壶来轩窗,瀛海入几案。 -
12.《同皇甫侍御题荐福寺一公房》 唐·李嘉祐
虚室独焚香,林空静磬长。
闲窥数竿竹,老在一绳床。
啜茗翻真偈,然灯继夕阳。
人归远相送,步履出回廊。 -
13.《送萧十八与房侍御回还》 唐·高适
常苦古人远,今见斯人古。
澹泊遗声华,周旋必邹鲁。
故交在梁宋,游方出庭户。
匹马鸣朔风,一身济河浒。 -
14.《静夜酬通上人问疾》 唐·钱起
东林生早凉,高枕远公房。
大士看心后,中宵清漏长。
惊蝉出暗柳,微月隐回廊。
何事沈痾久,舍毫问药王。 -
15.《同中书刘舍人题青龙上房》 唐·韩翃
西掖归来后,东林静者期。
远峰春雪里,寒竹暮天时。
笑说金人偈,闲听宝月诗。
更怜茶兴在,好出下方迟。 -
16.《题卢道士房》 唐·顾况
秋砧响落木,共坐茅君家。
唯见两童子,门外汲井花。
空坛静白日,神鼎飞丹砂。
麈尾拂霜草,金铃摇霁霞。
上章尘世隔,看弈桐阴斜。
稽首问仙要,黄精堪饵花。 -
17.《和李德裕游汉州房公湖二首》 唐·郑澣
太尉留琴地,时移重可寻。
徽弦一掩抑,风月助登临。
荣驻青油骑,高张白雪音。
祗言酬唱美,良史记王箴。 -
18.《不食仙姑山房》 唐·张籍
寂寂花枝里,草堂唯素琴。
因山曾改眼,见客不言心。
月出溪路静,鹤鸣云树深。
丹砂如可学,便欲住幽林。 -
19.《宿南一上人山房》 唐·施肩吾
窗牖月色多,坐卧禅心静。
青鬼来试人,夜深弄灯影。 -
20.《荻塘西庄赠房元垂》 唐·张光朝
门在荻塘西,塘高何联联。
往昔分地利,远近无闲田。
水国信污下,霖霪即成川。
苗稼尽淹没,兹乡独丰年。