-
81.《清远江峡山寺》 唐·张说
流落经荒外,逍遥此梵宫。
云峰吐月白,石壁淡烟红。
宝塔灵仙涌,悬龛造化功。
天香涵竹气,虚呗引松风。
檐牖飞花入,廊房激水通。
猿鸣知谷静,鱼戏辨江空。
静默将何贵,惟应心境同。 -
82.《登福先寺上方然公禅室》 唐·蔡希寂
名都标佛刹,梵构临河干。
举目上方峻,森森青翠攒。
步登诸劫尽,忽造浮云端。
当暑敞扃闼,却嫌絺绤寒。 -
83.《桃源行》 唐·王维
渔舟逐水爱山春,两岸桃花夹古津。
坐看红树不知远,行尽青溪不见人。
山口潜行始隈隩,山开旷望旋平陆。
遥看一处攒云树,近入千家散花竹。 -
84.《太学贻张筠》 唐·储光羲
璧池忝门子,俄顷变炎凉。
绿竹深虚馆,清流响洞房。
园林在建业,新友去咸阳。
中夜鼓钟静,初秋漏刻长。
浮云开太室,华盖上明堂。
空此远相望,劳歌还自伤。 -
85.《长门怨》 唐·李华
弱体鸳鸯荐,啼妆翡翠衾。
鸦鸣秋殿晓,人静禁门深。
每忆椒房宠,那堪永巷阴。
自惊罗带缓,非复旧来心。 -
86.《还山贻湛法师》 唐·孟浩然
幼闻无生理,常欲观此身。
心迹罕兼遂,崎岖多在尘。
晚途归旧壑,偶与支公邻。
导以微妙法,结为清净因。 -
87.《闻崔十二侍御灌口夜宿报恩寺》 唐·岑参
闻君寻野寺,便宿支公房。
溪月冷深殿,江云拥回廊。
然灯松林静,煮茗柴门香。
胜事不可接,相思幽兴长。 -
88.《同皇甫冉赴官,留别灵一上人》 唐·李嘉祐
法许庐山远,诗传休上人。
独归双树宿,静与百花亲。
对物虽留兴,观空已悟身。
能令折腰客,遥赏竹房春。 -
89.《同卫八题陆少府书斋》 唐·高适
知君薄州县,好静无冬春。
散帙至栖鸟,明灯留故人。
深房腊酒熟,高院梅花新。
若是周旋地,当令风义亲。 -
90.《病后遇王倚饮,赠歌》 唐·杜甫
麟角凤觜世莫识,煎胶续弦奇自见。
尚看王生抱此怀,在于甫也何由羡。
且遇王生慰畴昔,素知贱子甘贫贱。 -
91.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
92.《大茅岭东新居忆亡子从真》 唐·顾况
谷鸟犹呼儿,山人夕沾襟。
怀哉隔生死,怅矣徒登临。
东门忧不入,西河遇亦深。
古来失中道,偶向经中寻。 -
93.《句》 唐·朱长文
夜静忽疑身是梦,更闻寒雨滴芭蕉。
(《宿僧房》,见《诗式》)。 -
94.《长门怨》 唐·戴叔伦
自忆专房宠,曾居第一流。
移恩向他处,暂妒不容收。
夜静管弦绝,月明宫殿秋。
空将旧时意,长望凤凰楼。 -
95.《冬夜感怀》 唐·王建
晚年恩爱少,耳目静于僧。
竟夜不闻语,空房唯有灯。
气嘘寒被湿,霜入破窗凝。
断得人间事,长如此亦能。 -
96.《寄杨十二秘书》 唐·王建
初移古寺正南方,静是浮山远是庄。
人定犹行背街鼓,月高还去打僧房。
新诗欲写中朝满,旧卷常抄外国将。
闲出天门醉骑马,可怜蓬阁秘书郎。 -
97.《寄杨十二秘书》 唐·王建
初移古寺正南方,静是浮山远是庄。
人定犹行背街鼓,月高还去打僧房。
新诗欲写中朝满,旧卷常抄外国将。
闲出天门醉骑马,可怜蓬阁秘书郎。 -
98.《秋蝉声》 唐·刘商
萧条旅舍客心惊,断续僧房静又清。
借问蝉声何所为,人家古寺两般声。 -
99.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
100.《薄命篇(一作妾薄命篇)》 唐·权德舆
昔住邯郸年尚少,只是娇羞弄花鸟。
青楼碧纱大道边,绿杨日暮风袅袅。
婵娟玉貌二八馀,自怜颜色花不如。