-
61.《题妙明师静轩》 宋·郑刚中
小径禅房琐绿苔,坐中闻叶亦幽哉。
此居不是能潇洒,但我初从闹处来。 -
62.《和赵静乐梅韵》 宋·郑清之
司寒驾天骋轨力,冻合冰蚕不成织。
皮肤皲瘃雪满衣,真人恬漠与道息。
一花挺出万木僵,其友松筠乃能识。
清香远到惟德馨,素质自持无异色。 -
63.《感怀再和山房韵》 宋·何梦桂
幽人癖好山,结屋山北方。
於兔出绕屋,宁复劬秃当。
岩溜晴霡霂,野烧夕燉煌。
疗饥采紫芝,不救病发苍。 -
64.《同杨心卿过孤山访静传不遇自游和靖祠下明日》 宋·仇远
飞仙又向别峰游,竹下閒房且小留。
满鬓朔风吹客帽,倚阑落日在渔舟。
梅花路冷难寻冢,葑草田荒半作洲。
独往独来沙鸟怪,山空木短使人愁。 -
65.《宿仲系上人房》 宋·释智圆
偶從支遁约,深夜宿闲房。
窗静灯遗烬,庭寒树有霜。
禅心论的的,尘事省茫茫。
又说天台去,林间扫石床。 -
66.《寄题聪上人房庭竹》 宋·释智圆
结根依静砌,萧酒映禅房。
高节欺群木,青阴过短墙。
夜声喧梦枕,秋露滴琴床。
遥想添吟思,闲观到夕阳。 -
67.《自顺阳至均房道五首用陈符宝去非韵》 宋·张嵲
行客路正远,曦驭已西驰。
霜风吹草树,眇眇连荒陂。
如何羁旅怀,更值摇落时。
四序欻已晚,我生可无衰。 -
68.《僧房夜坐》 宋·叶茵
四十二间廓底客,不知春向柳边深。
三旬禁足持僧戒,终日看书养道心。
露草带云眠野鹿,风枝摇月唳幽禽。
一尘不到炉烟静,自向空寮续近吟。 -
69.《李公择山房》 宋·孔武仲
碧落仙官侍玉除,至今遗迹在匡庐。
当时兄弟俱年少,他日归荣比二疏。
松篁入路水溅溅,自是庐山小洞天。
尽道秀才心好静,谁知风骨是真仙。 -
70.《题祝公辅静得斋》 宋·方回
郑卫撼俗耳,姬姜接凡目。
醇酎诳渴吻,大房诱饥腹。
一阈内外间,鲜不妄举足。
堂堂七尺躯,顷刻万感触。 -
71.《石堂上人房夜坐》 宋·顾逢
秋夜坐来清,禅房静掩扃。
希贤思益语,爱国读忠经。
香篆行微蚓,灯花落小萤。
西风怜寂寞,一曲奏檐铃。 -
72.《宿灵鹫澜师房》 宋·释文珦
清泉绕砌流,境界极深幽。
有客暂投宿,羡君长此留。
诗成云满磵,人静月当楼。
忽听清猨啸,南山山树秋。 -
73.《山房》 宋·释文珦
山房孟冬月,独坐对残缸。
侍才嫌贫去,诗魔以静降。
霜威寒透衲,月色碎穿窗。
万法皆非侣,令人忆老庞。 -
74.《七月十五日题章敬寺》 唐·李适
招提迩皇邑,复道连重城。
法筵会早秋,驾言访禅扃。
尝闻大仙教,清净宗无生。
七物匪吾宝,万行先求成。 -
75.《相和歌辞·长门怨》 唐·李华
弱体鸳鸯荐,啼妆翡翠衾。
鸦鸣秋殿晓,人静禁门深。
每忆椒房宠,那堪永巷阴。
日惊罗带缓,非复旧来心。 -
76.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
77.《高密长公主挽歌》 唐·上官仪
湘渚韬灵迹,娥台静瑞音。
凤逐清箫远,鸾随幽镜沉。
霜处华芙落,风前银烛侵。
寂寞平阳宅,月冷洞房深。 -
78.《经庐岳回望江州想洛川有作》 唐·刘允济
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
79.《秋晨同淄川毛司马秋九咏·秋萤》 唐·骆宾王
玉虬分静夜,金萤照晚凉。
含辉疑泛月,带火怯凌霜。
散彩萦虚牖,飘花绕洞房。
下帷如不倦,当解惜馀光。 -
80.《长门怨》 唐·乔备
秋入长门殿,木落洞房虚。
妾思宵徒静,君恩日更疏。
坠露清金阁,流萤点玉除。
还将闺里恨,遥问马相如。