-
21.《寒闺怨》 唐·白居易
寒月沉沉洞房静,真珠帘外梧桐影。
秋霜欲下手先知,灯底裁缝剪刀冷。 -
22.《杂曲歌辞·宫中乐》 唐·令狐楚
楚塞金陵静,巴山玉垒空。
万方无一事,端拱大明宫。
霜霁长杨苑,冰开太液池。
宫中行乐日,天下盛明时。 -
23.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
24.《客中即事》 明·朱静庵
华屋沉沉乳燕飞,绿杨深处啭黄鹂。
疏帘不卷薰风静,坐看庭花日影移。 -
25.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
26.《甲午孟夏祝公辅道过山中遂偕如上饶赴孟史君》 宋·黎廷瑞
南山有田不归种,大瓠濩落无所用。
遂令沉沉走长江,万里艰危忆君共。
尝疑公佩延平剑,引得九渊龙子閧。
雁汊渡头鏖北风,真是脱身人鮓瓮。 -
27.《贻刘高士别》 唐·储光羲
夙驾出东城,城傍早霞散。
初日照龙阙,峨峨在天半。
壮哉丽百常,美矣崇两观。
俯视趋朝客,簪珮何璀璨。 -
28.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
29.《宴韦司户山亭院》 唐·高适
人幽想灵山,意惬怜远水。
习静务为适,所居还复尔。
汲流涨华池,开酌宴君子。
苔径试窥践,石屏可攀倚。
入门见中峰,携手如万里。
横琴了无事,垂钓应有以。
高馆何沉沉,飒然凉风起。 -
30.《暮寒》 唐·杜甫
雾隐平郊树,风含广岸波。
沉沉春色静,惨惨暮寒多。
戍鼓犹长击,林莺遂不歌。
忽思高宴会,朱袖拂云和。 -
31.《宿法华寺》 唐·严维
一夕雨沉沉,哀猿万木阴。
天龙来护法,长老密看心。
鱼梵空山静,纱灯古殿深。
无生久已学,白发浪相侵。 -
32.《宫中乐五首》 唐·令狐楚
楚塞金陵靖,巴山玉垒空。
万方无一事,端拱大明宫。
雪霁长杨苑,冰开太液池。
宫中行乐日,天下盛明时。 -
33.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
34.《长沙紫极宫雨夜愁坐》 唐·李群玉
独坐高斋寒拥衾,洞宫台殿窅沉沉。
春灯含思静相伴,夜雨滴愁更向深。
穷达未知他日事,是非皆到此时心。
羁栖摧剪平生志,抱膝时为梁甫吟。 -
35.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
36.《女冠子·露花烟草》 唐·张泌
露花烟草,寂寞五云三岛,正春深。
貌减潜消玉,香残尚惹襟。
竹疏虚槛静,松密醮坛阴。
何事刘郎去?信沉沉。 -
37.《临江仙》 宋·刘过
数叠小山亭馆静,落花红雨园林。
画楼风月想重临。
琵琶金凤语,长笛水龙吟。
青眼已伤前遇少,白头孤负知音。
苔墙藓井夜沉沉。
无聊成独坐,有恨即沾襟。 -
38.《无俗念 丘处机》 当代·金庸
春游浩荡,是年年寒食,梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼苞堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,领浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
39.《秋夜》 宋·徐瑞
沉沉秋夜静,轻策步中庭。
止酒天真澹,烹茶世梦醒。
风枝绕惊鹊,露草度流萤。
物化犹如此,浮生可得停。 -
40.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。