-
61.《晚凉放舟》 明·张羽
徂暑惊节谢,幽烦倦日永。
玩舟乘夕凉,沿渚入烟境。
霭霭残阳飞,沉沉绿阴静。
苍茫水容寂,照见归禽影。 -
62.《秋夜对月》 宋·孔武仲
月行青天入重云,金波泄泄穿鱼鳞。
须臾云收境亦静,虚空表裹无织尘。
寒光正与人相射,碧琉璃中低玉盆。
微风更入北窗竹,余声飒洒清心魂。 -
63.《送元珍赴官合州》 宋·孔武仲
羁旅倦京国,春风常闭门。
叩门谁过我,云是竹王孙。
颀然八尺长,玉质文理温。
探之以群书,浩渺倾昆仑。 -
64.《仲冬雪夜偶书三绝句》 宋·陆文圭
拥衾危坐夜沉沉,门外谁知雪寸深。
掩卷不言空太息,静中忽见古人心。 -
65.《赠山友琴友》 宋·释文珦
云影昼沉沉,云边草径深。
树为幽鸟宅,山是隐人心。
静室无他物,清风寄一琴。
调高唯自识,不问有知音。 -
66.《赋月华临静夜》 唐·姚合
长空埃壒灭,皎皎月华临。
色正秋将半,光鲜夜自深。
九霄晴更彻,四野气难侵。
静照遥山出,孤明列宿沉。
高人应不寐,惊鹊复何心。
漏尽东方晓,佳期何处寻。 -
67.《落梅风·人初静》 元·马致远
人初静,月正明。
纱窗外玉梅斜映。
梅花笑人偏弄影,月沉时一般孤零。 -
68.《题招提院静照堂》 宋·吴振
古刹深沉一水边,清虚疑是翠微间。
门前滚滚红尘闹,堂上翛翛白日閒。
燕坐不知增夏腊,冥心安在更云山。
静中别有真消息,於此谁何合往还。 -
69.《闻诸君不裹粮游山暮归清坐静林僧居相与乐以》 宋·毛滂
禅房何许最清深,庚岭梅边晋竹林。
饷客好山胜挈榼,遗予病骨任支琴。
应餐秀色嚥溪茗,想待暗香来水沉。
何似拍浮从我醉,夜船藉月碧千寻。 -
70.《渡汉江(去年春,奉使东川,经嶓冢山下)》 唐·元稹
嶓冢去年寻漾水,襄阳今日渡江濆。
山遥远树才成点,浦静沉碑欲辨文。
万里朝宗诚可羡,百川流入渺难分。
鲵鲸归穴东溟溢,又作波涛随伍员。 -
71.《戊辰会静中出贻同志二十韵》 唐·李商隐
大道谅无外,会越自登真。
丹元子何索,在己莫问邻。
蒨璨玉琳华,翱翔九真君。
戏掷万里火,聊召六甲旬。 -
72.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
73.《沉醉东风·挂绝壁松枯倒倚》 元·卢挚
挂绝壁松枯倒倚,落残霞孤鹜齐飞。
四周不尽山,一望无穷水,散西风满天秋意。
夜静云帆月影低,载我在潇湘画里。 -
74.《菩萨蛮 灯夕次韵》 元·善住
当年老子逢佳节。
万户华灯连皓月。
和气满江城。
喧喧队子行。
掩关聊共坐。
静对沉香火。
一笑尽君欢。
闲心无两般。 -
75.《送张无梦归天台》 宋·查道
台岳幽人兴不凡,携筇相别欸柴关。
高情共乐皇风远,真气潜通浩劫间。
绿绮静闻沉俗格,榴花深引渍童颜。
再听玄旨知何日,时望片云归故山。 -
76.《寄吴社二三诗僧》 明·王醇
花坛仙梵毕,拂石坐秋吟。
语到新方止,思于静始沉。
江烟寒入寺,野吹夕疏林。
此际伤离急,云山落远心。 -
77.《静林诗僧已老》 宋·文同
七十吟中老,清风满旧林。
倚筇秋岸远,围衲夜房深。
未得云空在,将成月已沉。
生平苦如此,谁是识师心。 -
78.《案上梅》 宋·李弥逊
横枝当案雪未融,夜窗印月影若空。
人怜太瘦不奈冷,自抱纲独无愁容。
春风杂花岂不好,一知难与孤芳同。
宁来作伴管城子,静炷沉水听号松。 -
79.《扬州过雪呈祝静得二首》 宋·黎廷瑞
六合沉冥四壁空,梦魂只绕楚云东。
明当挂席黄天荡,卧看茫茫柳絮风。 -
80.《沁园春·道德阴符》 元·侯善渊
道德阴符,宝藏灵文,贤圣尽钦。
论杳冥恍惚,精微至道,有无升降,动静浮沉。
六洞飞玄,三宫妙化,*匹双关两间侵。
明虚谷,大无穷无测,非浅非深。