-
21.《听早蝉歌》 唐·耿湋
蝉鸣兮夕曛,声和兮夏云。
白日兮将短,秋意兮已满。
乍悲鸣兮欲长。
犹嘶涩兮多断。 -
22.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
23.《郊居岁暮因书所怀》 唐·权德舆
养拙方去喧,深居绝人事。
返耕忘帝力,乐道疏代累。
翛然衡茅下,便有江海意。
宁知肉食尊,自觉儒衣贵。 -
24.《卦名诗》 唐·权德舆
节变忽惊春,临风骋望频。
支颐倦书幌,步履整山巾。
时鸟渐成曲,杂芳随意新。
曙霞连观阙,绮陌丽咸秦。
天地今交泰,云雷背遘屯。
中孚谅可乐,书此示家人。 -
25.《昏镜词》 唐·刘禹锡
镜之工列十镜于贾奁,发奁而视,其一皎如,其九雾如。
或曰:“良苦之不侔甚矣。
”工解颐谢曰:“非不能尽良也,盖贾之意,唯售是念,今来市者,必历鉴周睐,求与己宜。
彼皎者不能隐芒杪之瑕,非美容不合,是用什一其数也。 -
26.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
27.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
28.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
29.《下第献所知三首》 唐·李山甫
偶向江头别钓矶,等闲经岁与心违。
虚教六尺受辛苦,枉把一身忧是非。
青桂本来无欠负,碧霄何处有因依。 -
30.《陈式水墨山水》 唐·方干
造化有功力,平分归笔端。
溪如冰后听,山似烧来看。
立意雪髯出,支颐烟汗干。
世间从尔后,应觉致名难。 -
31.《题伏龟山北隅》 唐·徐铉
兹山信岑寂,阴崖积苍翠。
水石何必多,宛有千岩意。
孰知近人境,旦暮含佳气。
池影摇轻风,林光澹新霁。
支颐藉芳草,自足忘世事。
未得归去来,聊为宴居地。 -
32.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
33.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
34.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
35.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
36.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
37.《蹋莎行(郑开府出示诸公所赋琵琶词,即席次韵)》 宋·史浩
歌舌莺娇,舞腰蜂细。
华堂是处皆颐指。
四弦独擅席中春,移船出塞声能继。
慢捻幽情,轻拢柔思。
其中有口传心事。
主人灯火下楼时,偏渠领略深深意。 -
38.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
39.《满江红(镇安女兄生日)》 宋·李处全
清晓高堂,春晚处、旧红新绿。
耸曩昔、蟠桃初种,更并潭菊。
强健老人松下鹤,森荣孙子霜中竹。
看共持、寿斝祝期颐,倾_醁。 -
40.《满江红(镇安女兄生日)》 宋·李处全
清晓高堂,春晚处、旧红新绿。
耸曩昔、蟠桃初种,更并潭菊。
强健老人松下鹤,森荣孙子霜中竹。
看共持、寿斝祝期颐,倾_醁。