-
1.《荒村》 明·于谦
村落甚荒凉,年年苦旱蝗。
老翁佣纳债,稚子卖输粮。
壁破风生屋,梁颓月堕床。
那知牧民者,不肯报灾伤。 -
2.《闻荒鸡》 宋·张嵲
但可摧颓悲失旦,不应风雨误司晨。
书生久已垂华发,岂是当年起舞人。 -
3.《普慈郡池板桥颓坏更为石桥》 宋·郭印
莲塘十亩方,中作长桥渡。
荒荒岁月老,烈烈风雨蠹。
板面拆已穿,梁脊桡而腐。
我来日曳杖,往往不能步。 -
4.《过汉故城》 唐·王绩
大汉昔未定,强秦犹擅场。
中原逐鹿罢,高祖郁龙骧。
经始谋帝坐,兹焉壮未央。
规模穷栋宇,表里浚城隍。 -
5.《秋晚登古城》 唐·李百药
日落征途远,怅然临古城。
颓墉寒雀集,荒堞晚乌惊。
萧森灌木上,迢递孤烟生。
霞景焕余照,露气澄晚清。
秋风转摇落,此志安可平! -
6.《哭蒋詹事俨》 唐·崔融1
江上有长离,从容盛羽仪。
一鸣百兽舞,一举群鸟随。
应我圣明代,巢君阿阁垂。
钩陈侍帷扆,环卫奉旌麾。 -
7.《比干墓》 唐·徐彦伯
大位天下宝,维贤国之镇。
殷道微而在,受辛纂颓胤。
山鸣鬼又哭,地裂川亦震。
媟黩皆佞谀,虔刘尽英隽。 -
8.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
9.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
10.《句》 唐·孟云卿
群物归大化,六龙颓西荒。
(《感怀》)
安知浮云外,日月不运行。
(苦雨。
见张为《主客图》) -
11.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
12.《上云乐》 唐·李白
金天之西,白日所没。
康老胡雏,生彼月窟。
巉岩容仪,戍削风骨。
碧玉炅炅双目瞳,黄金拳拳两鬓红。 -
13.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
14.《登乐游庙作》 唐·韦应物
高原出东城,郁郁见咸阳。
上有千载事,乃自汉宣皇。
颓壖久凌迟,陈迹翳丘荒。
春草虽复绿,惊风但飘扬。 -
15.《九成宫》 唐·杜甫
苍山入百里,崖断如杵臼。
曾宫凭风回,岌嶪土囊口。
立神扶栋梁,凿翠开户牖。
其阳产灵芝,其阴宿牛斗。 -
16.《初晴抱琴登马退山对酒望远醉后作》 唐·独孤及
年长心易感,况为忧患缠。
壮图迫世故,行止两茫然。
王旅方伐叛,虎臣皆被坚。
鲁人著儒服,甘就南山田。 -
17.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
18.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。 -
19.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
20.《沈千运旧居》 唐·张籍
汝北君子宅,我来见颓墉。
乱离子孙尽,地属邻里翁。
土木被丘墟,谿路不连通。
旧井蔓草合,牛羊坠其中。