-
41.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
42.《南乡子》 宋·黄庭坚
未报贾船回。
三径荒锄菊卧开。
想得邻船霜笛罢,沾衣。
不为涪翁更为谁。
风力袅萸枝。
酒面红鳞惬细吹。
莫笑插花和事老,摧颓。
却向人间耐盛衰。 -
43.《满江红(和监田驿驹父留题)》 宋·李洪
梅雨成霖,倦永昼、暑行岩曲。
爱云梢翠樾,枕谿蓬屋。
轻木凌波冲卷雪,飞泉奔壑呜哀玉。
羡渔翁、终岁老烟波,披蓑绿。 -
44.《沁园春(寄竹溪)》 宋·刘克庄
老子衰颓,晚与亲朋,约法三章。
有谈除目者,勒回车马,谈时事者,麾出门墙。
已挂衣冠,怕言轩冕,犯令先当举罚觞。
书尺里,但平安二字,多少深长。 -
45.《暗香》 宋·吴潜
及歌酒其下,今荒矣。
园乃欧公记、君谟书,古今称二绝。
犹忆其词云:高甍巨桷,水光日影,动摇而下上,其宽间深靓,可以答远响而生清风,此前日之颓垣断堑而荒墟也。
嘉时令节,州人士女,啸歌而管弦,此前日之晦冥风雨、_鼯鸟兽之嗥音也。 -
46.《高阳台(和巽吾韵)》 宋·刘辰翁
雨枕莺啼,露班烛散,御街人卖花窠。
过眼舞情,而今魂梦年多。
百钱曳杖桥边去,问几时、重到明河。
便人间,无了东风,此恨难磨。 -
47.《探芳信(西湖春感寄草窗·别本作次周草窗韵)》 宋·张炎
坐清昼。
正冶思萦花,余酲倦酒。
甚采芳人老,芳心尚如旧。
消魂忍说铜驼事,不是因春瘦。 -
48.《酹江月·驿中言别友人》 宋·邓剡
水天空阔,恨东风不惜世间英物。
蜀鸟吴花残照里,忍见荒城颓壁。
铜雀春情,金人秋泪,此恨凭谁雪。
堂堂剑气,斗牛空认奇杰。 -
49.《凌虚台记》 宋·苏轼
国于南山之下,宜若起居饮食与山接也。
四方之山,莫高于终南;而都邑之丽山者,莫近于扶风。
以至近求最高,其势必得。
而太守之居,未尝知有山焉。 -
50.《司马季主论卜》 明·刘基
东陵侯既废,过司马季主而卜焉。
季主曰:“君侯何卜也?”东陵侯曰:“久卧者思起,久蛰者思启,久懑者思嚏。
吾闻之蓄极则泄,閟极则达。
热极则风,壅极则通。 -
51.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
52.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
53.《酹江月·驿中言别》 宋·邓剡
水天空阔,恨东风不惜世间英物。
蜀鸟吴花残照里,忍见荒城颓壁。
铜雀春情,金人秋泪,此恨凭谁雪?堂堂剑气,斗牛空认奇杰。
那信江海余生,南行万里,属扁舟齐发。 -
54.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
55.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
56.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
57.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
58.《柴关岭雪》 清·曾国藩
我行度柴关,山关惊我马。
密雪方未阑,飞花浩如泻。
万岭堆水银,乾坤一大冶。
走兽交横奔,冻禽窜荒野。 -
59.《诗一首》 宋·刘光祖
岭似颓城野日荒,关留遗迹界金房。
蜀人初向京西道,是处为家莫断肠。 -
60.《同朱山长游江郎》 宋·柴元彪
屭赑开天风,三峰互参峙。
一如植躬圭,两峰拱而侍。
削玉石为笔,书空云作纸。
岚光动九天,翠色照千里。