-
81.《再次韵答时旸饮后见贻》 明·吴宽
散吏幸无事,合置荒园中。
著书忘其词,安复论异同。
墙下枣垂实,飒然起秋风。
感时忽搔首,五十真衰翁。 -
82.《登毗卢阁》 明·俞允文
古阁秋气清,千里灭烟雾。
连山开云秀,颓城断行路。
残僧戍荒斋,寒鸟落高树。
中多故人情,停杯日空暮。 -
83.《龙支行》 明·曾棨
龙支城头暮吹角,黄云蔽天沙草薄。
虎髯使者长安来,持麾拥盖边尘开。
城门尽是胡兵守,城外老人多白首。
拜迎使者双泪流,问云天子今安否。 -
84.《枝江紫山怀古》 明·赵贞吉
赤甲青江天半垂,紫山黄叶正离披。
高鸿已托长风翼,下泽谁听短笛吹。
地接山回秦避路,云颓天回汉留祠。
周郎陆弟名空在,细雨荒台猎罢时。 -
85.《春日醉卧戏效太白》 明·祝允明
春风入芳壶,吹出椒兰香。
累酌无劝酬,颓然倚东床。
仙人满瑶京,处处相迎将。
携手观大鸿,高揖辞虞唐。
人生若无梦,终世无鸿荒。 -
86.《拟古其六》 唐·李白
运速天地闭,胡风结飞霜。
百草死冬月,六龙颓西荒。
太白出东方,彗星扬精光。
鸳鸯非越鸟,何为眷南翔。
惟昔鹰将犬,今为侯与王。
得水成蛟龙,争池夺凤凰。
北斗不酌酒,南箕空簸扬。 -
87.《古风其四十五》 唐·李白
八荒驰惊飚。
万物尽凋落。
浮云蔽颓阳。
洪波振大壑。
龙凤脱罔罟。
飘摇将安托。
去去乘白驹。
空山咏场藿。 -
88.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
89.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
90.《愁台》 宋·王安石
颓垣断渐有平沙,老木荒榛八九家。
河势东南吹地坼,天形西北倚城斜。
倾壶语罢还登眺,岸帻诗成却叹嗟。
万事因循今白发,一年容易即黄花。 -
91.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
92.《感旧》 宋·陆游
废陇荒陂俋俋耕,生无勋业死无名。
衰颓日甚君休问,三十年前白发生。 -
93.《野饮》 宋·陆游
青山千载老英雄,浊酒三杯失厄穷。
访古颓垣荒堑里,觅交屠狗卖浆中。
平堤渐放春芜绿,细浪遥翻夕照红。
已把残年付天地,骑牛吹笛伴村童。 -
94.《雨夕排闷》 宋·陆游
烟雨暗郊墟,颓然卧草庐。
虫喧梦回枕,灯伴读残书。
短褐频关念,荒畦久废锄。
更堪湖水涨,累日食无鱼! -
95.《寒食临川道中》 宋·陆游
百卉千花了不存,堕溪飞絮看无痕。
家人自作清明节,老子来穿绿暗村。
日落啼鸦随野祭,雨余荒蔓上颓垣。
道边醉饱休相避,作吏堪羞甚乞墦。 -
96.《久雨喜晴十韵》 宋·陆游
一雨二十日,颓墙屋茆烂。
扶杖出门行,四顾水弥漫。
村迥鸠争巢,林昏鸡失旦。
荒庭蛙黾豪,空庑萤火乱。 -
97.《冬夜独酌》 宋·陆游
寒水茫茫浸月明,疏钟杳杳带霜清。
一樽浊酒有妙理,十里荒鸡非恶声。
物外虽增新跌宕,胸中未洗旧峥嵘。
颓然坐睡蒲团稳,残火昏灯伴五更。 -
98.《雨晴至园中》 宋·陆游
入夏经月雨,园路久已荒。
今朝偶一到,蒿艾如人长。
岂惟蛙黾豪,颇觉蜂蝶狂。
怅然怀故山,舍东百本桑。 -
99.《初冬杂题》 宋·陆游
荒郊寒雨晚凄凄,四壁穿颓旋补泥。
物我元须各安稳,自苫牛屋织鸡栖。 -
100.《桥南纳凉》 宋·陆游
曳杖来追柳外凉,画桥南畔倚胡床。
月明船笛参差起,风定池莲自在香。
半落星河知夜久,无穷草树觉城荒。
碧筒莫惜颓然醉,人事还随日出忙。