-
1.《文南朱使君葬其故人钤兵李侯士大夫高其风义》 宋·李流谦
翻手为云覆手雨,自昔尝闻不陵语。
年来雅道更萧飒,反眼朋游成越楚。
便当贯草绝交论,谁与重寻怀旧赋。
一洗衰风振颓败,我为使君高此举。 -
2.《周敏仲同客过拂水庄阻风山厨萧寂戏作》 明·程嘉燧
烈风振山石欲落,亭午高眠缩双脚。
髯郎叩门二客俱,好事经耳宛如昨。
青春豪丝醉白发,绿水华灯荡朱阁。
米家船从何处来,但说东皋好林薄。 -
3.《出伏后风雨顿凉有感三首》 宋·张耒
秋风振秋晓,万境一凄清。
幽草虫响息,高叶露华凝。
戢翼乌尚宿,引吭鸡屡鸣。
淹留度华岁,怅然难为情。 -
4.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
5.《行行游且猎篇》 唐·李白
边城儿,生年不读一字书,但知游猎夸轻趫。
胡马秋肥宜白草,骑来蹑影何矜骄。
金鞭拂雪挥鸣鞘,半酣呼鹰出远郊。
弓弯满月不虚发,双鸧迸落连飞髇。
海边观者皆辟易,猛气英风振沙碛。
儒生不及游侠人,白首下帷复何益! -
6.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。 -
7.《游倚帝山二首》 唐·吴筠
山间非吾心,物表翼所托。
振衣超烦滓,策杖追岑壑。
绝地穷gK岈,造天究磐礴。
迩临烟霞积,逖睇宇宙廓。 -
8.《天申万寿宫》 宋·岳珂
湖{左氵右父}溪边春草青,张公洞下泉泠泠。
两行松桧列旌纛,中有金堂开福庭。
壮哉神力出杳冥,楼观矗立排岩扃。
焜煌金碧俨相照,刻石犹纪唐朝铭。 -
9.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
10.《福源精舍》 明·李延兴
京城六月日如火,风轩散发执书坐。
顿嫌城市多烦嚣,欲买田庐何处可。
素几茶瓯吹碧香,有客敲扉偶相过。
为言越中好山水,厥土膏腴不偏颇。 -
11.《赋季子祠》 明·殷奎
让王开国江之左,尚父周王十三世。
僣王一变变于夷,至德巍巍谁复继。
有美季子才且贤,历聘上国何翩翩。
东游纵观太师乐,王风帝德皆能言。 -
12.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
13.《寓谯郡宿魏武台下赠罗汝龙》 明·卢柟
汉帝灭金镜,灵氛黯中原。
山川忽破碎,海水日飞翻。
蚩尤拓大旗,时拂紫薇垣。
奸雄窃神器,霸王气并吞。 -
14.《寓怀(二首)》 明·罗周
有兔正爰爰,雉乃罹于罗。
福善与祸淫,此理今则那。
醇风日浇漓,笑谈生矛戈。
陆行畏巉岩,水往多风波。
兀坐若无觉,秋风振庭柯。 -
15.《定惠颙师为余竹下开啸轩》 宋·苏轼
啼鴂催天明,喧喧相诋谯。
暗蛩泣夜永,唧唧自相吊。
饮风蝉至洁,长吟不改调。
食土蚓无肠,亦自终夕叫。 -
16.《定惠院顒师为余竹下开啸轩》 宋·苏轼
啼鴃催天明,喧喧相诋谯。
暗蛩泣夜永,唧唧自相吊。
饮风蝉至洁,长吟不改调。
食土蚓无肠,亦自终夕叫。 -
17.《八咏诗 夕行闻夜鹤》 南北朝·沈约
闻夜鹤。
夜鹤叫南池。
对此孤明月。
临风振羽仪。 -
18.《寿延迈叔祖》 宋·程公许
吾宗谱牒祖通义,蝉聊到公十五世。
五派之分同一源,如木有本瓜有蒂。
公家门户最赫奕,簪绂相承真鲜俪。
堂堂铁面渠州牧,能以方雨永来裔。 -
19.《古兴》 唐·赵氏1
郁蒸夏将半,暑气扇飞阁。
骤雨满空来,当轩卷罗幕。
度云开夕霁,宇宙何清廓。
明月流素光,轻风换炎铄。 -
20.《蔡芝林为蒋公进求画扇遂题》 明·王绂
蒋君我未识,好事能延宾。
从游蔡夫子,是可知其人。
谓我隘而介,傲兀长居贫。
尚耽山水癖,豪缣扫嶙峋。