-
261.《气出唱》 明·刘基
今日不乐,振策远游。
东上泰山,巍何修修。
道逢仙人,要我同仇。
蒸霞为粮,烹玉为羞。 -
262.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
263.《立春观杖牛》 宋·韩维
清霜凉初曙,高门肃无哗。
行树迎初日,微风转高牙。
兹辰亦何辰,见此气候嘉。
有司谨春事,象牛告田家。 -
264.《千叶梅》 宋·韩维
南园卉木遍春光,独爱琼葩掩众芳。
不为雪摧缘正色,忽随风至是真香。
未经采折携樽酒,忍见飘零入野塘。
醉客为予簪白发,栏边几作少年狂。 -
265.《酬余补之见寄》 宋·郑獬
吾友补之会稽家,高眉大眼称才华。
入京共收太学第,姓名头角相撑磨。
高楼管弦相与杂,黄金酒面溶成波。
樽前轩昂如孤鹰,四顾不见雀与蛙。 -
266.《汪正夫云已厌游湖上顾予犹未数往遂成长篇寄》 宋·郑獬
君已厌折湖上花,我犹驱迫坐两衙。
须知乐事属閒客,日日携觞不在家。
况君才力自少对,取次落笔成天葩。
春风湖上与之敌,豪放丽绝无以加。 -
267.《题招提院静照堂》 宋·郑獬
招提去山远,还似在山家。
晚日惟归鸟,春风自落花。
空谈销剑火,醉墨洒天葩。
更欲拿舟去,清溪月正华。 -
268.《赠徐君强》 宋·强至
浦阳穷僻山萦回,徐子匹马穷山来。
十年不见安否外,怪子面黝身红埃。
自言壮图醉无几,独有古胆刚不摧。
日于篇章遣孤愤,袖出巨轴为我开。 -
269.《睹林夫诗编信笔》 宋·强至
唐子能诗世一家,不矜纤巧翦天葩。
直闚六义追风雅,世上骚人谩苇麻。 -
270.《和同赏梨花》 宋·强至
绀园几顷白云英,似觉漫天玉气腾。
句引春风香阵阵,侵凌夜月粉层层。
时间冷艳尤难识,世上妖葩各有朋。
每岁旋来张翠帐,芳庭同赏忆吴僧。 -
271.《经春久雨未尝寻芳舟次黎驿始见桃李红白成阵》 宋·强至
春风不散三冬雪,暖日犹明五月霞。
病眼漫开常见雨,客颜新破始逢花。
故园何在情还剧,旧驿空存使转赊。
白白朱朱今颇验,退之诗句亦天葩。 -
272.《次韵公胜早梅》 宋·强至
昨夜寒梅忽一枝,早如常岁合开时。
欲冬天地恩先及,未雪园林色易知。
世眼已教容易赏,晓风何用再三吹。
若论霜菊无多晚,只此春葩苦较迟。 -
273.《次韵盛教授》 宋·陈造
词章有馀力,老色叹侵寻。
况苦漳滨卧,俄聆正始音。
新篇惊间发,平处冠来今。
修月无前手,凌云得此心。 -
274.《次韵章时可》 宋·陈造
般门难呈拙,抑屋方自咎。
诗肩卓两峰,因君笑今又。
袖手非不佳,拜赐良独厚。
翩翩王公孙,肝肺衷绘绣。 -
275.《次栀子花韵》 宋·陈造
居士窗前檐蔔花,清香不断逗窗纱。
伤和错底风过关,照夜偏怜玉雪葩。
琼树未应矜洁白,金神端为发英华。
世间俗眼便红紫,试遣诗翁较等差。 -
276.《分韵得家字》 宋·陈造
东园郡胜处,不作里所遐。
池台掇天巧,草木专年华。
一雨洗清晓,十顷围红霞。
云何秉烛客,未驾载酒车。 -
277.《用前韵酬雪霁》 宋·陈造
东风吹暖擅年华,不放江云颺素葩。
嫩碧忽看摇水面,暗香已复辨梅花。
尘埃怜我褐之交,名德思君留子嗟。
沈辱清诗祁滞思,真成酒病荐真茶。 -
278.《次韵王才少师杂花五首》 宋·李弥逊
桃红深浅漫成堆,犹喜霜葩缀旧枝。
唤取张卢来共醉,莫随风雨便分披。 -
279.《迷楼歌二首》 宋·曹勋
项升出南国,技巧多淫思。
草图献天子,赏激嘉宏规。
瑰材蔽江海,斤斧城风雷。
千人扶一栋,万栋高巍巍。 -
280.《和仁仲春日十绝》 宋·胡寅
万卉千葩自不同,吹开只是一般风。
对花不见花开处,动恐嬉游兴易穷。