-
281.《和仁仲赏梅》 宋·胡寅
万窍鸣饕风,千秋厄严雪。
花心独冲融,足以慰愁绝。
太和起孤根,枝上见明灭。
稍稍占芳辰,时时破苞结。 -
282.《和诸友春雪》 宋·胡寅
蛰虫恰好雷声发,更听阳春歌白雪。
仙葩乱坠絮缤纷,奇韵相高山嶮绝。
笔尖不为风力退,酒面肯作冰澌冽。
千林万木绚华滋,玉李银桃几时结。 -
283.《又和早饮》 宋·胡寅
零露溥溥风满塘,美人不来俨分行。
天葩艳然出翠被,倚槛袅袅传秋香。
对之索酒飞觞快,浩如一海朝千派。
主人绝倒任忘形,接篱便向三花挂。
狂夫未是诗酒豪,先生卓尔能禅逃。
忽听雷声起渊默,坐使万窍皆呼号。 -
284.《梅花》 宋·李流谦
昨夜临溪一树开,人言应与雁俱回。
霜葩只在寒梢上,却是春风自去来。 -
285.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
286.《邺守以石刻屈平昭君像见惠因思大夫之忠贯白》 宋·李流谦
璇题朝曦丽,椒殿春风香。
带日羡寒鸦,洒盐引痴羊。
那知韶葩妍,有此秋节刚。
千金非我爱,所重在行藏。 -
287.《拒霜盛开》 宋·姜特立
拒霜秋后散红葩,賸有风光到我家。
堤上晚来相照耀,分胆一片赤城霞。 -
288.《谢少微兄惠牡丹》 宋·楼钥
乍观泉石分新种,想为黟山忆旧葩。
病后不妨风韵在,此花之外更无花。 -
289.《陪沈虞卿使君游钱园》 宋·楼钥
休沐无官事,公庭且放衙。
城中寻胜地,道上引高牙。
潭府临芳径,东岩玩物华。
山林真夐绝,栋宇谢豪奢。 -
290.《季春十有三日作》 宋·赵蕃
晨起风寒又觉加,不知信复到何花。
晴多且欲雨知节,雨久更思晴亦佳。
寂寂蕙兰菲剩馥,纷纷姚魏扫残葩。
故山政好不归去,筍蕨登盘僧馈茶。 -
291.《送施教授》 宋·赵蕃
盛心盖俗忘,奸声其道伤。
掺别伊何吟,停杯慨以慷。
君官上饶郡,分教明虞唐。
俄而及瓜代,朝天架康庄。 -
292.《潘别驾寄牡丹歌次韵》 宋·汪莘
别驾寄我新时章,赏花须赏花中王。
我诵此诗欲大叫,山川灵气未始亡。
忆昔少年健如虎,两脚不住寻奇芳。
何曾着眼看桃李,天台洞口呼刘郎。 -
293.《谢送桂花》 宋·郑清之
金阙真黄入靓妆,仙葩何事到鱣堂。
只缘风雨要人甚,窖取旃林百斛香。 -
294.《马少卿挽诗》 宋·魏了翁
重葩殗叶露华浓,不忝家声得似公。
言行端和今世楷,貌心醇质古人风。
直将趋走二三节,换取宽閒五百弓。
如此名卿缘手尽,同时更送竹溪翁。 -
295.《唐昌文挽诗》 宋·魏了翁
重葩殗叶露华浓,不忝家声得似公。
休息生灵牙颊里,转移事变笑谭中。
却将仕宦四千石,换取宽閒五百弓。
岁路今归仙寿里,春来原上纸钱风。 -
296.《爱梅歌》 宋·徐照
紫琳联坳蘸黟漆,破帽笼头醉拈笔。
解返冰魂化墨倦,青皇尽把韶华失。
巧分六出騃滕六,迅折千葩怯殷七。
笑笑先生懒学画,花光仁老毛欲栗。 -
297.《和林处士梅诗八首》 宋·刘学箕
寻春山径坐班荆,食罍芳尊后乘并。
觞咏随宜无限趣,尘嚣不到有馀清。
风流天赋幽閒态,寂寞霜明冷澹情。
若把春葩归品藻,此花端的冠群英。 -
298.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
299.《寿李子先》 宋·程公许
正阳用事月初吉,骑鲸之孙生此日。
滴露能将三画吞,积风少忍六月息。
平生最耐反复看,其文炳彪心地直。
骨肉十年长眼青,今年差觉丛谈密。 -
300.《徽宗皇帝秋赋御书赞》 宋·岳珂
帝宣和之太平兮,忻朝野之多娱。
伟楚臣之托辞兮,侈肆笔之特书。
猗百工之精能兮,璨玳轴而金朱。
宛百年其如砥兮,方日卷而霞舍。