-
121.《茉莉》 宋·赵福元
刻玉雕琼作小葩,清姿元不受铅华。
西风偷得馀香去,分与秋城无限花。 -
122.《海棠》 宋·周弼
海棠最佳须老丛,远及百年花始红。
历看名葩此为盛,刚柯硬叶交相映。
倚石攒青二三丈,雨膏倒吸胭脂上。
仿佛璇霄发曙光,细族蓬莱绣旗仗。 -
123.《红药》 宋·储泳
工药阶前半吐葩,露枝已入贵人家。
不如庭下无名草,一度春风一度花。 -
124.《秋怀》 宋·卫宗武
屋隅一握地,岁久寝芜秽。
兹晨命仆夫,疏剔净无翳。
洞目增秋明,弥襟挹凉气。
春葩已辞荣,柯叶犹蔽芾。
晚芳粲黄金,新篁间幽桂。
欲幻小池亭,西风几凄厉。
只今欠一死,肯作百年计。 -
125.《蝶》 宋·张明中
揽得风光忘却愁,千葩万蕊恣追游。
香须点染黄金湿,小翅轻翻白玉柔。
舞态恨渠春昼短,狂情不管好花羞。
腻酥绛雪都相识,莫向红窗绣室休。 -
126.《明发》 明·汪广洋
膏车待明发,逶迤上河梁。
亲朋罗祖饯,冠盖灿成章。
迟予良缱绻,都门犹在望。
条风被原隰,春日当载阳。 -
127.《与菽园论诗兼寄任公孺博曼宣》 清·康有为
一代才人孰绣丝,万千作者亿千诗。
吟风弄月各自得,覆酱烧薪空尔悲。
正始如闻本风雅,丽葩无奈祖骚词。
汉唐格律周人意,悱恻雄奇亦可思。 -
128.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
129.《挽方水云道士用东坡先生清虚堂韵》 明·沈周
学仙不成似炊沙,紫府著尔无闲衙。
长生只在唇舌上,六十瞥眼风中花。
江湖漂萍本无蒂,一囊书画东西家。
虚谈火龙配水虎,岂见白蝠如乌鸦。 -
130.《当朝》 明·李濂
当朝艺苑烂天葩,前辈风流擅大家。
诗律总推高太史,文章谁继宋金华。
未能云梦吞千顷,谩说图书诵五车。
临楮自惭才思涩,几时重梦笔生花。 -
131.《雙皂荚行》 宋·陈叔度
绿叶森森迎晓日,雙雙暗结秋霜实。
乾坤造化借风流,阴灵滑稽为谁匹。
一蔕雙葩心两同,风力雨绵神其功。
中官始奏献奇异,祥图瑞牒挥毫锋。 -
132.《雪后游琅玡山与韦骧联句》 宋·刁绎
南溪约幽寻,西岭极遐观。
初阳色朦胧,残雪光汗漫。
相望楼殿间,宛在云霄半。
泉声减琤淙,山势欲飞竄。 -
133.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
134.《奉化宝化石岩花凤》 宋·樊圃
山僧取巧蟠珍业,九苞占尽千葩红。
倚阑精彩欲飞动,百鸟不敢啼春风。 -
135.《次韵弟茂通效行见梅》 宋·范浚
好风催冷蕊,上番即芳葩。
春色独先得,年芳谁复别。
日边看暖艳,雪后识真花。
吟玩归来晚,江村月照沙。 -
136.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
137.《送李殿省赴任常熟》 宋·黄鉴
吴山紫翠倚晴空,潘令风流向此中。
雨饱公田方稼稔,春生香径杂葩红。
彩舻衔尾凌波驶,頳鲤骈头薦俎丰。
玉季情深重暌索,南云延脰接飞鸿。 -
138.《寄张道洽》 宋·蒋芸
衰柳疏松对夕阳,老来秋思倍堪伤。
已无上苑千葩秀,僅有东篱一捻黄。
细诵佳章排宿恨,旋呼村酒纵诗狂。
西风策马能过我,老圃馀蔬尚未荒。 -
139.《茉莉吟》 宋·金朋说
一种秋容淡素妆,西风吹破几枝芳。
琼葩玉蕊金飙夜,疑是梅花入梦香。 -
140.《送程给事知越州》 宋·李中师
山藩宠进白云司,台札仍欣得告归。
苏子佩虎钮,腰龟緺,列城旗鼓随高牙,兰亭一水近馆娃。
乃今衣绣先过家,秋风从此生蒹葭。