-
141.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·连庠
大江西来绕重城,忧如来花匹练萦。
左山右阜若开避,曾是岘首当头横。
江湍冲山山不动,滔滔雪浪东南倾。
溃然巨势压汉境,万楚不得专雄名。 -
142.《寿胡运使》 宋·刘阆风
青原连峰郁嵯峨,中产瑞石如金螺。
清淑之气孕秀多,蜿蟺礴无偏颇。
间世人杰文星罗,六一鸣道继雄轲。
忠简名节森聱牙,乃孙所学能传家。 -
143.《西溪看牡丹》 宋·吕夷简
异香秾豔厌群葩,何事栽培近海涯。
开向东风应有恨,凭谁移入五侯家。 -
144.《比梅三绝》 宋·潘桂
千枝枯瘁剩残葩,雪虐风饕压不斜。
人道梅花似潘子,如何自不比梅花。 -
145.《澹岩六韵奉呈逊叔侍郎兼寄惠照禅老》 宋·潘正夫
祝融之南近湘滨,地出天开戡翠珉。
金阙不关尘世路,丹葩争发洞宫春。
迟留杖履寻真惯,怅望烟苏入梦频。
弈罢空怀烂柯客,云深多失避秦人。
高悬石栈仙风迥,静对岩扉濯色新。
借问时翁与禅伯,如何导往许为邻。 -
146.《送僧入三峰》 宋·释仲皎
上人瞿昙裔,律身玉无瑕。
力究毗尼论,注汪海无涯。
振锡复何许,三峰隐苍霞。
堂上大道师,灵芝发根芽。
相见涌法施,冬冬鼓声挝。
上人从之游,勿惮岁月遐。
坐待霜露熟,香风散天葩。 -
147.《蕃厘观感琼花》 宋·宋无
后土祠南裔,坤维婚室家。
国封严典礼,宫祀尚褒嘉。
不是神灵异,焉能眷迩遐。
应须有玉女,到此赏琼葩。 -
148.《琼花》 宋·王月浦
蕃釐观里琼花树,天地中间第一花。
此种从何探原委,春风无处著繁华。
千须簇蝶围清馥,九萼联珠异众葩。
几见朱衣和露剪,金瓶先进帝王家。 -
149.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
150.《西园海棠》 宋·张冕
丹葩翠叶竞妖浓,蜂蝶翻翻弄暖风。
濯雨正疑宫锦烂,媚晴先夺晓霞红。
芬菲剑外从来胜,欢赏天涯为尔同。
却想乡关足尘土,只应能见画图中。 -
151.《白鸡冠花图》 宋·张子龙
鹿葱花尽凤仙空,一种奇葩色不同。
似带冰霜归老笔,肯随篱落斗群雄。
太平瑞映园林外,清白名归草木中。
留向山窗伴幽独,半绡斜月五更风。 -
152.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
153.《丛桂轩四首·老翠》 宋·赵崇璡
霓裳阿妹舞婆娑,老翠连云秀复华。
露令山房笼月色,风清池馆落天葩。
分来窦氏三秋种,斧罢吴生几树花。
莫讶仙才无用处,一朝队引啸烟霞。 -
154.《咏地藏殿牡丹一茎五花》 宋·钟离景伯
春风荣万木,此卉异常葩。
海角逢三月,僧房见五花。
馨香惊俗眼,灿烂照高牙。
公子休追赏,如来会上夸。 -
155.《句》 宋·种放
绿萼红葩晚态新,风流如阵战愁人。
-
156.《拟古》 明·贝翱
妾有绿绮琴,中含凤凰音。
不为《黄鹄操》,试作《白头吟》。
河中锦鸳鸯,比翼相因依。
落花随飘风,各自东西飞。 -
157.《望洽阳》 明·葛高行文
惟长子其浚哲兮,古涂山之苗裔。
遥仰文母之婀娜兮,嗣前徽而婉。
羡螽斯之振振兮,吐玉英而树庭蕙。
望关雎于河洲兮,识灵偶之重别。 -
158.《淮阴舟中晚坐写怀二十四韵》 明·归有光
清浦轻风渡,赤日微云遮。
昨问圯桥履,今即下邳街。
淮酒市醽醁,楚音杂琵琶。
二麦吐新穗,百草敷繁葩。 -
159.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
160.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。