-
161.《卖花篇》 明·黄德水
日南气候天下奇,四序皆如三月时。
《豳风》谩赋为裘什,越俗空传《采葛》诗。
泉甘土沃山川美,长日花开灿于绮。
不论秋去有兰荪,宁独春来盛桃李。 -
162.《留别壶公山人》 明·林敏
夙昔负灵异,斋沐营丹砂。
经年竟无成,乃知仙路赊。
为文何足道,说剑徒矜夸。
神情若飘风,浮海思乘槎。 -
163.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
164.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。 -
165.《烛花》 明·马如玉
银烛透银帘,兰房瑞色融。
丹葩应妒月,紫烬却愁风。
杯映珠还浦,光流星度空。
无香辜恋蝶,有焰引飞虫。 -
166.《题张一村画山阴岩壑图》 明·梦观法师
张侯写山工写奇,笔力可追黄大痴。
鲈鱼江头一斗酒,墨花散作秋淋漓。
前峰崒嵂如束笋,后峰盘拏来不尽。
突马方惊滟滪高,啼猿忽觉蓬莱近。 -
167.《次石田先生用东坡清虚堂韵自述》 明·沈钟
休官寄鄂栖金沙,食非庾廪门非衙。
深山甘寻麋鹿友,秋江耐种芙蓉花。
桑榆低悬迟暮景,樵渔密结比邻家。
倚床浪翻书剔蠹,绕树错信儿打鸦。 -
168.《石鼓诗》 明·唐之淳
郡学旧辟雍,中有岐阳鼓。
古今所闻十,左右各惟五。
离离大星陨,兀兀坏云补。
累累营灶减,落落陈沙聚。 -
169.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
170.《画梅》 明·王谊
扬州诗阁掩芳尘,万萼千葩冷照春。
十里珠帘一声笛,东风肠断倚楼人。 -
171.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
172.《兴龙节侍宴前一日,微雪,与子由同访王定国》 宋·苏轼
天风淅淅飞玉沙,诏恩归沐休早衙。
遥知清虚堂里雪,正似薝卜林中花。
出门自笑无所诣,呼酒持劝惟君家。
踏冰凌兢战疲马,扣门剥啄惊寒鸦。 -
173.《兴龙节侍宴前一日微雪与子由同访王定国小饮》 宋·苏轼
醒各赋一篇明日朝中以示定国也天风淅淅飞玉沙,诏恩归沐休早衙。
遥知清虚堂里雪,正似薝卜林中花。
出门自笑无所诣,呼酒持劝惟君家。
踏冰凌兢战疲马,扣门剥啄惊寒鸦。 -
174.《次韵赵德麟雪中惜梅且饷柑酒三首》 宋·苏轼
千花未分出梅余,遣雪摧残计已疏。
卧闻点滴如秋雨,知是东风为扫除。
阆苑千葩映玉宸,人间只有此花新。
飞霙要欲先桃李,散作千林火迫春。
蹀躞娇黄不受鞿,东风暗与色香归。
偶逢白堕争春手,遣入王孙玉斝飞。 -
175.《玉堂栽花周正孺有诗次韵》 宋·苏轼
故山桃李半荒榛,粗报君恩便乞身。
竹簟暑风招我老,玉堂花蕊为谁春。
纤纤翠蔓诗催发,皎皎霜葩发斗新。
只有来禽青李帖,他年留与学书人。 -
176.《三月二十日多叶杏盛开》 宋·苏轼
零露泫月蕊,温风散晴葩。
春工了不睡,连夜开此花。
芳心谁剪刻,天质自清华。
恼客香有无,弄妆影横斜。 -
177.《赠杜介》 宋·苏轼
我梦游天台,横空石桥小。
松风吹菵露,翠湿香嫋嫋。
应真飞锡过,绝磵度云鸟。
举意欲从之,翛然已松杪。 -
178.《赠杜介(并叙)》 宋·苏轼
元丰八年七月二十五日,杜几先自浙东还,与余相遇于金山,话天台之异,以诗赠之。
我梦游天台,横空石桥小。
松风吹aa30露,翠湿香袅袅。
应真飞锡过,绝涧度云鸟。 -
179.《和刘贡甫燕集之作》 宋·王安石
冯侯天马壮不羁,韩侯白鹭下清池。
刘侯羽翰秋欲击,吴侯葩萼春争披。
沈侯玉雪照人洁,萧洒已见江湖姿。
唯予貌丑骇公等,自镜亦正如蒙倛。 -
180.《即事五首》 宋·王安石
春光冉冉归何处,细雨斜风作夜寒。
犹有数葩红好处,老年花似雾中看。