-
1.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
2.《刚叔以雅言题拙稿辄依韵和酬》 宋·强至
每恨尘劳荒旧学,更惭篆刻得初名。
圣贤阃奥期深入,风雅源流庶一清。
短技示人方蓄缩,雄篇鏖我太峥嵘。
君诗合作咸韶秘,何尔轻酬郑濮声。 -
3.《李允蹈再诗言别次韵》 宋·孙应时
仙人骑长鲸,醉与月相追。
落笑千万篇,要与风雅期。
里耳心巴唱,未省白雪词。
欲当莫邪锋,断毛真一吹。 -
4.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
5.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
6.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
7.《偶游大愚见余杭明雅照师旧识子瞻能言西湖旧》 宋·苏辙
五年卖盐酒,胜事不复知。
城东古道场,萧瑟寒松姿。
出游诚偶尔,相逢亦不期。
酉轩吴越僧,弛担未多时。 -
8.《庚辰六月陪谨斋准轩雅山游西禅超师院以柳诗》 宋·黎廷瑞
小憩西禅床,谢绝半日暑。
白云怜倦客,清阴覆停午。
嫋嫋陂上风,沉沉竹间雨。
幽幽一室虚,昵昵群叶语。 -
9.《蜀府命题所藏唐十八学士瀛洲图》 明·蒲庵禅师
十八学士瀛洲仙,文彩照世皆貂蝉。
庙堂论道豁胸臆,作藩开辟神尧天。
烈烈房与杜,树业光联翩。
雅爱虞永兴,健笔铁可穿。 -
10.《次韵章舜举》 宋·陈造
天孙望河鼓,杳眇河西东。
参旗映天梁,欻作秋夕逢。
人生风马牛,未害心期同。
章侯大雅士,抱负难形容。 -
11.《赠大猷》 宋·王洋
棲迟下国伤蹉跎,更生父子交琢磨。
雀罗门外宾客省,三膻堂中经史多。
菑川起奉太常策,风雅先入光禄科。
人间盛事有如此,东平江夏今如何。 -
12.《上扬州钱帅》 宋·沈继祖
名世半千推硕德,淮南第一是扬州。
一尘不动边民乐,知有威声慑虏酋。
人谓儒生将略疏,世人无未识真儒。
天下武夫俱夺气,钱公赤手缚于菟。 -
13.《古风一篇简徐德夫提刑》 宋·郑清之
昌黎有名言,受恩异知已。
而况不识面,知心讵能面,知心讵能几。
浮云日多变, -
14.《宝佑三年上已风雨连日成歌寄谊儒侄》 宋·阳枋
风雨飘摇三月三,绮罗罢游客停骖。
满城春树烟监参,朱户绿窗愁不堪。
香芹刺泥燕争衔,杜鹃啼情正含。
舞雩儿童笑鴒{左含右鸟},尧舜气象此中涵。 -
15.《题张子正观察溪风亭》 宋·蔡向
雅致园林景特奇,彩亭斜跨水沦漪。
影摇碎日浮霜簟,声触危栏倚钓丝。
岸帻不妨横醉榻,萦眉时复度新词。
溪山风月年年好,长与高人啸咏期。 -
16.《弦歌堂》 宋·王洋
曹务日以浑,令君心自清。
散彼愁欢气,化作难愉声。
欢愉何所寄,寄此弦歌鸣。
歌如珠累累,弦以桐铿铿。 -
17.《赠常侍御》 唐·李白
安石在东山,无心济天下。
一起振横流,功成复潇洒。
大贤有卷舒,季叶轻风雅。
匡复属何人,君为知音者。
传闻武安将,气振长平瓦。
燕赵期洗清,周秦保宗社。
登朝若有言,为访南迁贾。 -
18.《赠常侍御》 唐·李白
安石在东山,无心济天下。
一起振横流,功成复潇洒。
大贤有卷舒,季叶轻风雅。
匡复属何人,君为知音者。
传闻武安将,气振长平瓦。
燕赵期洗清,周秦保宗社。
登朝若有言,为访南迁贾。 -
19.《送羊振文先辈往桂阳归觐》 唐·陆龟蒙
风雅先生去一麾,过庭才子趣归期。
让王门外开帆叶,义帝城中望戟支。
郢路渐寒飘雪远,湘波初暖涨云迟。
灵均精魄如能问,又得千年贾傅词。 -
20.《览友生古风》 唐·李咸用
伯牙鸣玉琴,幽音随指发。
不是钟期听,俗耳安能别。
高山闲巍峨,流水声呜咽。
一卷冰雪言,清泠冷心骨。