-
41.《出都有感》 宋·张耒
来时雪尽花初发,归去柳阴蝉乱鸣。
四序风光半为客,百年飘泊一浮名。
春来多病思高卧,老去违时畏后生。
若有黄精换华发,敢随车马到高城。 -
42.《送韩渎殿院出守岳阳》 宋·范仲淹
仕宦自飘然,君恩岂欲偏。
才归剑门道,忽上洞庭船。
坠絮伤春目,春涛废夜眠。
岳阳楼上月,清赏浩无边。 -
43.《出京》 元·元好问
从宦非所堪,长告欣得请。
驱马出国门,白日触隆景。
半生无根著,飘转如断梗。
一昨随牒来,六月阻归省。 -
44.《次韵和长文社日禖祀出城》 宋·梅尧臣
晓出春风已摆条,应逢社伯马蹄骄。
坛边宿雨微沾麦,水上残冰壅过桥。
燕子飞来依约近,鴈行归去试教调。
北扉西掖多才思,相与飘飘在泬寥。 -
45.《出见京华之盛而作》 宋·晁说之
飘零羇客尚惊魂,乍见王居白玉城。
三市尽迷南北向,入驺争禁短长行。
花栘陆海春常在,楼接神山月不倾。
安得白头居此乐,关河垂泪复孤征。 -
46.《出京感事》 宋·晁说之
晚岁长途俱寂寞,伤今怀古总飘零。
韩彭岂是无三窟,管葛元非守一经。
白发任渠从此出,朱弦於世许谁听。
犹怜去国恨能释,已见灯龙出北溟。 -
47.《某伏蒙丈人佥判出示尝与侍郎郑公浅沙泉唱酬》 宋·李吕
在昔绍圣初,郡英萃朝绅。
道乡鼓谏舌,劲气排天阍。
雷霆固难犯,鵷鹭皆丧神。
独一黄右辖,从容为奏陈。 -
48.《次韵王山甫春日出郊探梅》 宋·王之道
倚竹有佳人,天寒玉肌温。
永怀经年别,及此春日暄。
幽閒谁与娱,依依映丘樊。
计台二三友,才高工拨繁。 -
49.《同曼叔出郊》 宋·韩维
驱马信所适,呼转上野桥。
桥边春水净,索回带平皋。
两崖卉木茂,东风澹正摇。
故丛尚含绿,新芽已满条。 -
50.《迫晚风雪出省咏张公达红梅之句》 宋·郑獬
雪花障路飞,飘湿红杏鞯。
归马碧蹄疾,踏破白玉田。
揽辔独长想,物境真可怜。
朝绂未挂身,豪逸倚少年。 -
51.《雪霁出郊》 宋·强至
京尘滚滚日眯眼,心豁郊原初雪晴。
幽禽忽傍粉树语,瘦马时踏琼田行。
高吟浩荡真吾事,薄宦飘飖愧此生。
却羡老农相顾喜,土膏乘润说春耕。 -
52.《送台石甫出关》 宋·李流谦
台君少年时,盛气不可盖。
冀北驹堕地,过都如历块。
未说两石弓,谈诗亦坚对。
十年忧患绕,玄螭伏浅濑。 -
53.《出闽中四首》 宋·姜特立
飘蓬不归根,而我还故里。
有食即可安,何必土风美。
岂非俗缘故,堕此胶漆底。
艰关一月程,况复携老稚。
囊空畏途远,蓐食常夜起。
人生贵适意,奔走殊未已。
俟有三迳资,吾生恐无几。 -
54.《六月十七夜出寺门骤有所闻疑水与风即而观之》 宋·赵蕃
中宵还浏浏,乞晓更萧萧。
亟作溪头看,犹沾树杪飘。
田家比屋喜,沴气十分消。
我得扁舟去,江湖兴久摇。 -
55.《过新滩作出峡行》 宋·李曾伯
蜀道登天难,尤难泝流入。
自峡上夔渝,江险滩节密。
前年冲寒来,水落且石出。
寄命竹一缕,寸挽退或尺。 -
56.《题张石山出行吟卷》 宋·卫宗武
峨峨章甫冠,飘飘凌云气。
安肯郁郁居,乃试远游履。
风云负壮图,川原穷雅志。
槐竹憩幽深,草木仝臭味。 -
57.《出西城》 宋·董嗣杲
舟车江郭隘,钟鼓梵祠遥。
古驲停羁客,深林出晚樵。
鹰呼风立至,鸦竄雪垂飘。
市价招商急,残冬未寂寥。 -
58.《五更出舍郎》 元·王哲
一更哩出舍郎。
离家乡前程路,稳排行。
便把黑飚先捉定,入皮囊。
牢封系,任飘? -
59.《踏云行·六出飘》 元·马钰
六出飘?,万峰耸翠。
琼花陨地风吹起。
穿帘透幕逞逍遥,人前故要呈祥瑞。
渔父莎披,子猷兴至。
高阳酒价重增贵。
万民何事有馀欢,来年 -
60.《木兰花慢 武邑县王楫善居室,母俎氏出隆平》 元·王恽
精彩如五六十人。
教授马君向予方以善俗任责楫之孝养致乐,实有关於风化者,故作是词以付,俾来者庶有所劝焉烂云衢彩婺,和晓月,满庭闱。
正梅粉香飘,林梢紫动,淑景初迟。
观津盛传王氏,道孝心、重见老莱衣。