-
1.《送修武元少府》 唐·钱起
寸禄荣色养,此行宁叹惜。
自今黄绶采兰时,不厌丹墀芳草色。
百战荒城复井田,几家春树带人烟。
黎氓久厌蓬飘苦,迟尔西南惠月传。 -
2.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏.遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。
朔马饮寒冰,行子履胡霜。 -
3.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
4.《苦雨中作》 唐·贯休
通宵复连夕,其状只如倾。
却遣思山者,忽然嫌水声。
好花飘草尽,古壁欲云生。
不奈天难问,迢迢远客情。 -
5.《贺新郎·天远星飘渺》 现代·顾随
天远星飘渺。
漏声残、月轮高挂,尘寰静悄。
南北东西都何处,着我情怀懊恼。
况岁暮、天寒路杳。 -
6.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏。
遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。 -
7.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
箧中四大*蛇聚。
重者好沉轻好举。
相凌侮。
况兼合宅空无主。
早觉参差梁与柱。
风飘雨打难撑拄。
毕竟由他倾坏去。
教人惧。
不如觅个安身处。 -
8.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
茶盐坑冶仓场务。
损折课程遭*楚。
赔官府。
倾家卖产输儿女。
口体将何充粒缕。
飘蓬未有栖迟所。
苛政酷于蛇与虎。
争容诉。
劝君莫犯雷霆怒。 -
9.《苦寒行(家难甫平,展先府君墓于山之阳而作》 明·阮自华
一上一上,再上其难。
陟言呼天,征于嵚岩。
培风阶云,三上及菑。
层互折,如我百罹。 -
10.《泛舟城南,会者五人,分韵赋诗,得「人皆苦》 宋·苏轼
苦热诚知处处皆,何当危坐学心斋。
海螯要共诗人把,溪月行遭雾雨霾。
乡国飘零断书信,弟兄流落隔江淮。
便应筑室苕溪上,荷叶遮门水浸阶。