-
101.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。 -
102.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
103.《后廿九日复上宰相书》 唐·韩愈
三月十六日,前乡贡进士韩愈,谨再拜言相公阁下。
愈闻周公之为辅相,其急于见贤也,方一食三吐其哺,方一沐三握其发。
天下之贤才皆已举用,奸邪谗佞欺负之徒皆已除去,四海皆已无虞,九夷八蛮之在荒服之外者皆已宾贡,天灾时变、昆虫草木之妖皆已销息,天下之所谓礼、乐、刑、政教化之具皆已修理,风俗皆已敦厚,动植之物、风雨霜露之所沾被者皆已得宜,休征嘉瑞、麟凤龟龙之属皆已备至,而周公以圣人之才,凭叔父之亲,其所辅理承化之功又尽章章如是。
其所求进见之士,岂复有贤于周公者哉?不惟不贤于周公而已,岂复有贤于时百执事者哉?岂复有所计议、能补于周公之化者哉?然而周公求之如此其急,惟恐耳目有所不闻见,思虑有所未及,以负成王托周公之意,不得于天下之心。 -
104.《三槐堂铭》 宋·苏轼
天可必乎?贤者不必贵,仁者不必寿。
天不可必乎?仁者必有后。
二者将安取衷哉?吾闻之申包胥曰:“人定者胜天,天定亦能胜人。
”世之论天者,皆不待其定而求之,故以天为茫茫。 -
105.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
106.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
107.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
108.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
109.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
110.《寿徐尉》 宋·赵福元
幔亭驾斗浮丹巘,扁题密镂黄金篆。
淋漓羽盖森鸾旂,仙凡不隔蟠桃宴。
红云垂地醉壶天,真珠为浆玉为馔。
中有一人长眉青,紫锦荷囊灿星弁。 -
111.《寿楼监丞》 宋·陈起
十洲三岛日月长,殷红软紫秋更香。
银河倒浸珊瑚冷,十二楼高玉露瀼。
九老仙都在何许,缥缈五云鸾对舞。
璇台宝榭居者谁,乃是仙翁宣献府。 -
112.《项王庙》 宋·董天吉
嬴氏乱天纪,群雄各飞扬。
子羽勇无敌,拔剑起戎行。
熊罢八千士,飚举度长江。
威名震列国,斩婴爇咸阳。 -
113.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
114.《挽文丞相》 宋·黄继善
三百馀年乐育恩,晚从科目得斯人。
崎岖岭海期年国,零落毡毛万死身。
诸葛未亡犹有汉,包胥欲泣更无秦。
挑灯忼慨歌梁父,鬓发萧森戄鬼神。 -
115.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
116.《秋兴》 宋·林东愚
落日江城动鼓鼙,故山千里转逶迤。
谢安旧宅空陈迹,尼父馀风异昔时。
苜蓿秋高戎马健,海门日短雁书迟。
客窗兀对黄昏坐,云汉悠悠起暮思。 -
117.《西陂》 宋·余复
涉海波涛险,登山足力疲。
胡为赤鉴游,海角山之涯。
崎岖乱石间,况复乘船危。
兹游固有意,访古伤今时。 -
118.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
119.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
120.《和宋中丞夏日游福贤观天长寺寺即陈左相宅所》 唐·王维
已相殷王国,空馀尚父谿。
钓矶开月殿,筑道出云梯。
积水浮香象,深山鸣白鸡。
虚空陈伎乐,衣服制虹霓。
墨点三千界,丹飞六一泥。
桃源勿遽返,再访恐君迷。