-
1.《鹦鹉猫儿篇》 唐·阎朝隐
霹雳引,丰隆鸣,猛兽噫气蛇吼声。
鹦鹉鸟,同资造化兮殊粹精。
鹔鹴毛,翡翠翼。 -
2.《猫》 元·唐珙
觅得狸儿太有情,乌蝉一点抱唇生。
牡丹架暖眠春昼,薄荷香浓醉晓晴。
分唾掌中频洗面,引儿窗下自呼名。
溪鱼不惜朝朝买,赢得书斋夜太平。 -
3.《题马仲友画花下猫二首》 宋·李石
花相春归画锦仙,轻云羃羃护花天。
莫烧高烛三更月,自有真香一炷烟。 -
4.《虎斑猫》 宋·张镃
百丈慵参老野狐,一只俄得小於菟。
眈眈肯听豺声怯,索索当令鼠辈无。
既与道人常并坐,何妨童子戏编须。
硬黄新染香如蜡,从此书堂不闭厨。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
7.《蝶恋花》 宋·秦观
紫燕双飞深院静。
簟枕纱厨,睡起娇如病。
一线碧烟萦藻井。
小鬟茶进龙香饼。
拂拭菱花看宝镜。
玉指纤纤,捻唾撩云鬓。
闲折海榴过翠径。
雪猫戏扑风花影。 -
8.《花下饮》 宋·徐积
我向桃花下,立饮一杯酒。
杯酒先濡须,花香随入口。
花为酒家媪,春作诗翁友。
此时酒量开,酒量添一斗。 -
9.《追和叔祖自术韵》 宋·胡震雷
伯祖刚简公榕阴图,先君肯堂翁常欲鑱石,因循至今。
一日震雷从家弟震载观,则名公巨笔联编盈轴,益知我公大节起敬慕於易世之未歇者如此。 -
10.《演雅十章》 宋·张至龙
犬眠苍玉地,猫卧香绮丛。
徜无鼠与盗,猫犬命亦穷。 -
11.《壬子九日登山小酌》 宋·陆游
老怀多感惊佳节,病骨宜寒喜薄霜。
玉脍齑中橙尚绿,彩猫糕上菊初黄。
几年虚负登高兴,何许重寻落帽狂?浅酌易醒归薄暮,又成支枕独焚香。 -
12.《题易元吉画麞》 宋·陈与义
纷纷骑马尘及腹,名利之窟争驰逐。
眼明见此山中吏,怪底吾庐有林谷。
雌雄相对目炯炯,意闲不受荣与辱。
掇皮皆真岂自知,坐令猫犬羞奴仆。 -
13.《次韵遣怀》 宋·洪咨夔
不用忧春雨,时来百草芳。
猫头肥可臿,雀舌嫩堪囊。
旧酒闻香烈,新诗索味长。
樱桃空落去,吾老白云乡。 -
14.《六宫戏婴图》 元·杨维桢
黄云复壁椒涂苏,银床水喷金蟾蜍。
宜男草生二月初,燕燕求友乌将雏。
芙蓉花冠金结楼,飘飘尽是瑶台侣。
宫中个个承主恩,岂复君王梦神女。 -
15.《香山老惠两猫》 宋·郑清之
杀活禅机本自由,顺行逆用总先筹。
伽梨亲抱貍奴送,管是南泉是赵州。 -
16.《香山猫食粥》 宋·郑清之
梵宫新遣两貍奴,晨粥饥餐食肉如。
料得伊蒲三昧熟,未知绕膝诉无鱼。 -
17.《新晴》 宋·方岳
久雨村仍暝,新晴物自欣。
蝶翎穿户过,禽哢隔溪闻。
野径忙穿屐,山泥尽溅裙。
柳垂春寂寂,花落雪纷纷。 -
18.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
19.《过社》 宋·方回
来时犹见雪飞花,花落今成雪委沙。
旅舍燕声春过社,禅窗蝶梦客思家。
猫头味荐廉泉笋,雀舌香分净社茶。
岂谓故园无此物,直烦博望泛仙槎。 -
20.《遵璞禅人求赞》 宋·释宗杲
临济烧黄禅版,香严哭沩山拄杖。
云门村叟效颦,也作这般伎俩。
作麽生是这船伎俩。
咄。
传来铁钵盛猫饭,磨衲袈裟入墨盆。
祖翁活计都坏了,不知将底付儿孙。