-
21.《寄唐生》 唐·白居易
贾谊哭时事,阮籍哭路岐。
唐生今亦哭,异代同其悲。
唐生者何人,五十寒且饥。
不悲口无食,不悲身无衣。 -
22.《喜张十八博士除水部员外郎》 唐·白居易
老何殁后吟声绝,虽有郎官不爱诗。
无复篇章传道路,空留风月在曹司。
长嗟博士官犹屈,亦恐骚人道渐衰。
今日闻君除水部,喜于身得省郎时。 -
23.《赠方处士兼以写别》 唐·李群玉
天与云鹤情,人间恣诗酒。
龙宫奉采觅,澒洞一千首。
清如南薰丝,韵若黄钟吼。
喜于风骚地,忽见陶谢手。 -
24.《长安书情投知己》 唐·李频
陕服因诗句,从容已半年。
一从归阙下,罕得到门前。
每候朝轩出,常看列宿悬。
重投期见奖,数首果蒙传。 -
25.《孤雁》 唐·陆龟蒙
我生天地间,独作南宾雁。
哀鸣慕前侣,不免饮啄晏。
虽蒙小雅咏,未脱鱼网患。
况是婚礼须,忧为弋者篡。 -
26.《答刘书记见赠》 唐·李山甫
吟近秋光思不穷,酷探骚雅愧无功。
茫然心苦千篇拙,暝坐神凝万象空。
月上开襟当北户,竹边回首揖西风。
知音频有新诗赠,白雪纷纷落郢中。 -
27.《卷末偶题三首》 唐·郑谷
一卷疏芜一百篇,名成未敢暂忘筌。
何如海日生残夜,一句能令万古传。
七岁侍行湖外去,岳阳楼上敢题诗。
如今寒晚无功业,何以胜任国士知。
一第由来是出身,垂名俱为国风陈。
此生若不知骚雅,孤宦如何作近臣。 -
28.《赠李溟秀才》 唐·栖白
南居古庙深,高树宿山禽。
明月上清汉,骚人动楚吟。
数篇正始韵,一片补亡心。
孤悄欺何谢,云波不可寻。 -
29.《寄谢高先辈见寄二首》 唐·齐己
穿凿堪伤骨,风骚久痛心。
永言无绝唱,忽此惠希音。
杨柳江湖晚,芙蓉岛屿深。
何因会仙手,临水一披襟。 -
30.《酬西蜀广济大师见寄》 唐·齐己
犹得吾师继颂声,百篇相爱寄南荆。
卷开锦水霞光烂,吟入峨嵋雪气清。
楚外已甘推绝唱,蜀中谁敢共悬衡。
应怜无可同无本,终向风骚作弟兄。 -
31.《江居寄关中知己》 唐·齐己
多病多慵汉水边,流年不觉已皤然。
旧栽花地添黄竹,新陷盆池换白莲。
雪月未忘招远客,云山终待去安禅。
八行书札君休问,不似风骚寄一篇。 -
32.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
33.《吊屈原赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王太傅,既以谪去,意不自得;及度湘水,为赋以吊屈原。
屈原,楚贤臣也。
被谗放逐,作《离骚》赋,其终篇曰:“已矣哉!国无人兮,莫我知也。
”遂自投汨罗而死。 -
34.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
35.《柳梢青》 宋·杨无咎
目断南枝。
几回吟绕,长怨开迟。
雨浥风欺,雪侵霜妒,却恨离披。
欲调商鼎如期。 -
36.《沁园春(同前)》 宋·刘克庄
我梦见君,戴飞霞冠,著宫锦袍。
与牧之高会,齐山诗酒,谪仙同载,采石风涛。
万卷星罗,千篇电扫,肯学穷儿事楚骚。
掀髯啸,有鱼龙鼓舞,狐兔悲嗥。 -
37.《沁园春》 宋·陈人杰
之印可,然后人信以传。
昔刘叉未有显称,及以雪车、冰柱二篇为韩文公所赏,一日之名,遂埒张孟。
予尝得叉遗集,观其余作,多不称是。
而流传至今,未就泯灭者,以韩公所赏题品尔。 -
38.《齐天乐(和张龙山寿词)》 宋·马迁鸾
老夫耄矣,怪新年顿尔,□衰俱现。
排闷篇诗,浇愁盏酒,自读离骚自劝。
长安日远。
怅旧国禾宫,故侯瓜畹。 -
39.《前赋〈春居杂兴〉诗二首,间半岁,不复省视》 宋·王禹偁
《前赋〈春居杂兴〉诗二首,间半岁,不复省视,因长男嘉[礻右]读杜工部集,见语意颇有相类者,咨于予,且意予窃之也。
予喜而作诗,聊以自贺》命屈由来道日新,诗家权柄敌陶钧。
任无功业调金鼎,且有篇章到古人。
本与乐天为后进,敢期子美是前身。 -
40.《论诗五首》 清·赵翼
满眼生机转化钧,天工人巧日争新。
预支五百年新意,到了千年又觉陈。
李杜诗篇万口传,至今已觉不新鲜。
江山代有才人出,各领风骚数百年。