-
61.《沁园春·壮岁耽书》 元·完颜某
壮岁耽书,黄卷青灯,留连寸阴。
到中年赢得,清贫更甚,苍颜明镜,白发轻簪。
衲被蒙头,草鞋著脚,风雨潇潇秋意深。
凄凉否,瓶中匮粟,指下忘琴。 -
62.《和吴少卿绝句》 宋·苏轼
欲伴骚人赋百篇,归心要及菊花前。
明朝知覆谁家瓿,犹有桓谭道必传。 -
63.《次韵章传道喜雨(祷常山而得·)》 宋·苏轼
去年夏旱秋不雨,海畔居民饮咸苦。
今年春暖欲生蝝,地上戢戢多于土。
预忧一旦开两翅,口吻如风那肯吐。
前时渡江入吴越,布阵横空如项羽。 -
64.《祝二岩》 宋·戴复古
仆本山野人,渔樵共居处。
小年学父诗,用心亦良苦。
搜索空虚腹,缀缉艰辛语。
糊口走四方,白头无伴侣。 -
65.《读唐人愁诗戏作》 宋·陆游
我辈情锺不自由,等闲白却九分头。
此怀岂独骚人事,三百篇中半是愁。 -
66.《宋都曹屡寄诗且督和答作此示之》 宋·陆游
古诗三千篇,删取财十一,每读先再拜,若听清庙瑟。
诗降为楚骚,犹足中六律。
天未丧斯文,杜老乃独出。
陵迟至元白,固已可愤疾;及观晚唐作,令人欲焚笔。 -
67.《题淮阴孙簿壁》 宋·张耒
荒凉官舍对淮流,樽酒相逢为少留。
夹道老椿鸦哺子,隔墙荒草牧呼牛。
渡头人散前村市,天际帆来何处舟。
自古诗人最多感,新篇应解写骚愁。 -
68.《次韵答张沙河》 宋·黄庭坚
张侯堂堂身八尺,老大无机如汉阴。
猛摩虎牙取吞噬,自叹日月不照临。
策名日已污轩冕,逃去未必焚山林。
我评君才甚高妙,孤竹截管空桑琴。 -
69.《故邺》 宋·贺铸
魏武昔恢图,北平谭尚孽。
卜邺筑新都,非徒三狡穴。
将行迁鼎志,遽有分香诀。
落日繐帷空,莫终歌舞阕。 -
70.《赠张绘秘教九题·诗家》 宋·林逋
风月骚人业,相传能几家。
清心长有虑,幽事更无涯。
隐奥谁知到,陵夷即自嗟。
千篇如可构,聊擬当豪华。 -
71.《和绮翁游齐山寺次其韵》 宋·梅尧臣
苍山南望截云烟,中有绀宇通诸天。
长桥直度清溪水,寒湖收潦旷平田。
古木阴森大堤上,千峰浓淡高楼前。
龙笋未迸角出缩,虎石乱踞筋拳挛。 -
72.《前赋春居杂兴诗二首间半岁不复省视因长男》 宋·王禹偁
命屈由来道日新,诗家权柄敌陶钧。
任无功业调金鼎,且有篇章到古人。
本与乐天为後进,敢期子美是前身。
从今莫厌闲官职,主管风骚胜要津。 -
73.《唱和暂停霖淫复作因书四韵呈仲咸兼简宋从事》 宋·王禹偁
山云漠漠雨霏霏,正是骚人唱和时。
谪宦惭无贾生赋,愁霖合有谢公诗。
已妨步月尘凝榭,恐误登高菊满篱。
且喜宾筵得同道,不为篇什欲何为。 -
74.《跋青阳尉古赋》 宋·刘克庄
青阳少府笔如椽,袖出骚人体物篇。
往昔上林推蜀客,后来赤壁有坡仙。
自言避地侨江表,谁诵凌云向上前。
萤雪一生家万里,汉庭给札定何年。 -
75.《题赵主簿省试议并以将行》 宋·刘克庄
世儒通易少,公子信人豪。
几载韦编绝,三篇纸价高。
素心鄙温饱,馀事及风骚。
台阃招徕广,勾朱不足劳。 -
76.《郡斋水阁闲书·流水》 宋·文同
四首秦僧绝论,一篇楚客离骚。
读罢却弹流水,先生此兴尤高。 -
77.《旴江舟中联句》 宋·白玉蟾
倏忽僧千兔,寻常涸百蠡。
眼光摩日月,足迹遍山河。
赤壁聊化鹤,黄庭浪换鹅。
秋声归欸乃,云影映婆娑。 -
78.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
79.《和张安道读杜集》 宋·苏辙
我公才不世,晚岁道尤高。
与物都无著,看书未觉劳。
微言精《老》、《易》,奇韵喜《庄》、《骚》。
杜叟诗篇在,唐人气力豪。 -
80.《酬和知府李殿院见访之什往来不休因成四首》 宋·魏野
玉韵重听倍爽神,银钩忽睹更躬亲。
郡侯喜是风骚主,野客惭为唱和人。
积雾曾侵红绣旆,异香犹惹白纶巾。
两篇箧里贞珉上,频拂看宁有蠹尘。