-
101.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
102.《黄冈竹楼记》 宋·王禹偁
黄冈之地多竹,大者如椽。
竹工破之,刳去其节,用代陶瓦。
比屋皆然,以其价廉而工省也。
子城西北隅,雉堞圮毁,蓁莽荒秽,因作小楼二间,与月波楼通。 -
103.《黄州快哉亭记》 宋·苏辙
江出西陵,始得平地,其流奔放肆大。
南合沅、湘 ,北合汉沔,其势益张。
至于赤壁之下,波流浸灌,与海相若。
清河张君梦得谪居齐安,即其庐之西南为亭,以览观江流之胜,而余兄子瞻名之曰“快哉”。 -
104.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
105.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
106.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
107.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
108.《沁园春 和咏雪词》 现代·陈毅
两阕新词,毛唱柳和,诵之意飘。
想豪情盖世,雄风浩浩;诗怀如海,怒浪滔滔。
政暇论文,文余问政,妙句拈来着眼高。
倾心甚,看回天身手,绝代风骚。 -
109.《梅》 宋·徐玑
是谁曾种白玻璃,京绝寒流一点奇。
不压垅头千百树,最怜窗下两三枝。
幽深真似离骚句,枯健独如卖岛诗。
吟到月斜浑未色,萧萧鬓影有风吹。 -
110.《记述二十韵为赵沂公作》 宋·徐玑
日月交辉际,乾坤欲整时。
谋谟无远近,顾盼有安危。
国倚宗臣重,人惟正统推。
将军兼问古,中尉不言私。 -
111.《题鼓吹续音后》 明·瞿佑
《骚》、《选》亡来雅道穷,尚于律体见遗风。
平生莫售穿杨技,十载曾加刻楮功。
此去末应无伯乐,后来当复有扬雄。
吟窗玩味韦编绝,举世宗唐恐未公。 -
112.《减字木兰花·雨馀还览》 宋·倪偁
雨馀还览。
隐隐遥岑花病眼。
嫩绿浮湖。
百顷蒲萄染不如。
晨光绝胜。
不许纤尘微点镜。
满目皆诗。
莫怪骚人语益奇。 -
113.《酆都观》 宋·晁公武
胜绝平都观,盘纡石磴长。
崇岗虎蹲踞,古柏雁分张。
殿阁刚风外,轩墀灏气旁。
烟华迎碧瓦,云叶覆雕墙。 -
114.《大茅峰》 宋·梁栋
杖藜绝顶穷追寻,青山世路争岖嵚。
碧云遮断天外眼,春风吹老人间心。
大龙上天宝剑化,小龙入海明珠沈。
无人更守玄帝鼎,有客欲问秦皇金。 -
115.《水龙吟 端午日,寓宁干作,时四方汹汹,民》 元·舒*
轻云阁雨还晴,苍黄又负端阳节。
去年今日,大鄣深处,寸肠千结。
好事无多,良辰难再,犹传遗孽。
看连城*洞,大家愁恼,这光景、何时歇。 -
116.《大? 和玉壶饯春》 元·胡炳文
我欲笺天,天无语,渺渺谁司喉舌。
回看山色好,有清池似玉,一觞堪洁。
却笑几载京华,娇花媚柳,搅动风情如热。
何如盘阿里,自川原昼锦,石?晴雪。 -
117.《满江红 登石头城清凉寺翠微亭》 元·张野
翠微秋晚,试闲登绝顶,徘徊凝伫。
一片清凉兜率界,几度风雷貔虎。
钟阜盘空,石城瞰水,形势相吞吐。
江山依旧,故宫遗迹何处。 -
118.《用东坡武昌寒溪韵三篇》 宋·朱槔
漫郎古邑埋蒿莱,五柳合抱何人栽。
浯溪未作天宝颂,爽气已压南昌梅。
苏公邓公先后到,一时玉立高嵬嵬。
扁舟载酒渡江水,千山软翠昏楼台。 -
119.《寄白门余澹心怀》 清·刘城
重问当年旧六朝,干戈经处可萧骚。
隐囊塵尾应零落,石阙华林自寂寥。
白板扉存知尔在,黑头公贵有人骄。
孝标著论交堪绝,犹向兰心说梦蕉。 -
120.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。