-
1.《寄题正卿通判可高亭》 宋·楼钥
樟坡直上可高亭,未见高亭只见名。
想像岂能胜一览,登高安得快双明。
大龙湫下听雷吼,白石岩头看日生。
咫尺好山随杖屦,自应老笔擅诗声。 -
2.《到高亭山望南北高峰》 宋·汪莘
每泛西湖不忍还,高亭数叠出云间。
如今回至高亭路,却望西湖数叠山。 -
3.《秋高亭》 宋·赵必愿
秋空何太高,秋风何太清。
秋露何太皎,秋月可太明。
秋山有素期,秋水莫间盟。
力此久病身,试上高高亭。 -
4.《和元八侍御升平新居四绝句·高亭》 唐·白居易
亭脊太高君莫拆,东家留取当西山。
好看落日斜衔处,一片春岚映半环。 -
5.《登田中丞高亭》 唐·贾岛
高亭林表迥嵯峨,独坐秋宵不寝多。
玉兔玉人歌里出,白云难似莫相和。 -
6.《集高亭》 宋·高文虎
山亭十月晏温朝,倚槛一声婆饼焦。
舌涩力微寒气早,不成清亮却成娇。 -
7.《更高亭》 宋·张景脩
稚子山妻伴老翁,重阳寻遍菊花丛。
明年把酒知何处,却忆高亭是梦中。 -
8.《叶相最高亭》 宋·陆游
高亭新筑冠鳌峰,眼力超然信不同。
肤寸油云泽天下,大千沙界纳胸中。
春游到处群花拥,夜宴欢时百榼空。
刘白老来忘世味,只思诗酒伴裴公。 -
9.《九姑山最高亭》 宋·姚彀
一亭重构冠崇冈,下瞰千岩拱四旁。
作意只图分野景,凌空因得近天光。
银河入夜侵衣冷,玉桂乘秋泛席香。
我辈公馀堪燕集,登临何必待重阳。 -
10.《三高亭怀范石湖》 宋·周郔
莼脆鲈肥酒细倾,浩歌悲壮欲谁听。
沈迷簿领头将白,弹压江山眼自青。
鱼跃紫鳞冲苇岸,鸥翻白雪下沙汀。
西风散发危亭上,醉倚丰碑照日星。 -
11.《吴子似提干九高亭小景》 宋·戴复古
前日作诗题大概,亭前小景亦堪题。
绿杨树下茅三架,白水田头菜两畦。
似酒新鹅初泛浦,如孩黄犊试牵犁。
十分野趣关心事,到此令人忆剡溪。 -
12.《高亭驻眺招宫苑张端臣》 宋·宋祁
蜀天向腊寒未极,倚槛绵睇亭皋分。
一萍团红江上日,数盖淡白楼头云。
杯中竹叶与谁举,笛里梅花那忍闻。
愿君枉步数相劳。
他时离绪徒纷纷。 -
13.《叶丞相最高亭》 宋·韩元吉
丞相园林景物繁,花亭那更得跻攀。
平看溪上千寻来,不数需志万垒山。
歌舞恍如银汉外,笑谈常在碧云间。
醉酣欲问刘公客,百尺楼中亦汗颜。 -
14.《一高亭二首》 宋·程公许
一棹松江朔雪饕,椒浆曾此酹三高。
远游借与薰风便,伟观还如昔日遭。
唤起玉龙嘘雾雨,饶教彩昭蜺战云涛。
平生最爱登高赋,盍为丰碑续拟骚。 -
15.《一高亭二首》 宋·程公许
水仙要我小迟留,探借五湖风雨秋。
三万顷波融一鉴,八千里客只孤舟。
望迷渔荻荒寒境,思挟琴高汗漫游。
模写自知才未称,天随有集更精搜。 -
16.《题三高亭》 宋·苏泂
千顷飞花特地寒,又随渔艇泊苍湾。
三高问讯来何巧,趁得冰湖看雪山。 -
17.《晚泊三高亭》 宋·葛绍体
不钓鲈鱼只钓鳌,一丝弹压几风涛。
城西山影蘸空碧,星斗逼人相与高。 -
18.《题元处士高亭(宣州)》 唐·杜牧
水接西江天外声,小斋松影拂云平。
何人教我吹长笛,与倚春风弄月明。 -
19.《登妙高亭》 宋·张嗣古
雨馀山石洗孱颜,卧虎蹲羊各自闲。
杖屡贪穿秋色好,不知衣惹藓痕斑。 -
20.《丁酉经由三高亭再和》 宋·周郔
吴江未到竟先倾,杳杳渔歌醉里听。
霜晚人家千橘熟,秋晴江上数峰青。
鱼缘香饵吞残钓,鹤趁归帆下远汀。
大艑何时眼中见,乘槎拟欲问台星。