-
1.《马益之邀陈子山应奉秦景容县尹江上看花二公》 明·袁凯
松江水碧碧如天,水上行人坐画船。
记得吴儿《竹枝》调,为君高唱百花 -
2.《方公说通直见示与小子京和答棋诗四篇因次本》 宋·苏颂
衰病常求饮上池,药投坚痞苦难知。
间挥绿绮歌三乐,静玩韦编诵九师。
纵有文章忧瓿酱,剧无机智懒行棋。
爱君高唱多才思,撩摘羁怀入小诗。 -
3.《酬范记室云》 南北朝·何逊
林密户稍阴,草滋阶欲暗。
风光蕊上轻,日色花中乱。
相思不独欢,伫立空为叹。
清谈莫共理,繁文徒可玩。
高唱子自轻,继音予可惮。 -
4.《浣溪沙·和柳亚子先生》 现代·毛泽东
颜斶齐王各命前,多年矛盾廓无边,而今一扫纪新元。
最喜诗人高唱至,正和前线捷音联,妙香山上战旗妍。 -
5.《钱舜举画花石子母鸡图》 宋·王淮
落红香散东风软,灵岩络翠苔纹浅。
闲庭昼永日当空,花影团团移未转。
两鸡不识春意佳,栖迟也傍庭前花。
父鸡昂然气雄壮,独立峰颠发高唱。 -
6.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
7.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
8.《和刘原父澄心纸》 宋·欧阳修
君不见曼卿子美真奇才,久已零落埋黄埃。
子美生穷死愈贵,残章断◇如琼瑰。
曼卿醉题红粉壁,壁粉已剥昏烟煤。
河倾昆仑势曲折,雪压太华高崔嵬。 -
9.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
10.《高二承宣与苏二左司唱和春雨诗远蒙见寄依韵》 宋·晁说之
公子与王孙,何烦更问耕。
春心为花雨,梅杏尚难平。