-
81.《以孟夏唱酬陈子高诗寄季承并借穷愁志及其兄》 宋·赵蕃
故家不复见中州,插架闻君似邺侯。
往事谁能论牛李,旧书聊欲借穷愁。
薰莸政自难同器,泾渭悬知卒异流。
何事古今朋党祸,力争终以杀身酬。 -
82.《以孟夏唱酬陈子高诗寄季承并借穷愁志及其兄》 宋·赵蕃
著论端能拟过秦,苦吟长学跨驴人。
十年不调非求异,三径为资本作贫。
回首浮梁屡还往,断魂宿草几陈新。
藏家有集曾三复,借我流传莫谩珍。 -
83.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
84.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
85.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
86.《吴下竹枝歌七首》 元·杨维桢
三箬春深草色齐,花间荡漾胜耶溪。
采菱三五唱歌去,五马行春驻大堤。
家住越来溪上头,胭脂塘里木兰舟。
木兰风起飞花急,只逐越来溪上流。 -
87.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
88.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
89.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
90.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
91.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
92.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
93.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
94.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
95.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
96.《次韵王待制读东坡诗兼述韩欧之美一首》 宋·喻良能
文章端与时高下,列国有风周有雅。
建安气质混不伤,齐梁纷纷堪斗量。
先唐诗人子韩子,落笔洗空千古士。
篇章杼轴自己出,正派犹能传六一。 -
97.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
98.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
99.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
100.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。